اصطلاحات رایج تجار در زبان انگلیسی

53 اصطلاحات رایج تجار در مکاتبات

1. :Business English زبان انگلیسی تجارت
2. :Business English زبان انگلیسی تجاری
3. :English Language for Busines زبان انگلیسی برای تجارت

آموزش لغات و اصطلاحات زبان انگلیسی که در تجارت به کار برده می‌شود برای انجام مذاکره‌ها، مکاتبات بازرگانی، مکالمه‌های بین‌المللی بازرگانی کاربرد دارد و نقش بسیار مهمی در پیشبرد فعالیت‌های تجاری دارد.

4. Manufacturer: تولید کننده

تولید کننده در دنیای تجارت به معنی یک شخص حقیقی و یا حقوقی است که نقش تولید کننده را دارد. شخص حقیقی به معنی یک فرد، یک انسان و یا یک شخصیت است و شخص حقوقی به معنی یک شرکت یا کارخانه است که تولید کننده است. تولید کننده صرفاً صادر کننده نیست و می‌تواند تنها تولید کننده باشد. تولید کنندگان خوب همواره در سراسر جهان وجود دارند.

5. Notify party: طرف قراردادی که باید ورود کالا به فرد اعلام شود
   این فرد کسی است که باید توسط شرکت کشتیرانی یا حمل و نقل بین‌المللی در مکان مقصد ورود کالا را به شکرت، بانک یا تاجری که نامش در این قسمت آورده شده است، اطلاع دهد.
6. Port of loading : Place of loading: محلی که بارگیری کالا و عملیات حمل و نقل آغاز می‌شود.
   این محل به عنوان محلی که قرار است عملیات بارگیری در آن انجام شود شناخته می‌شود و می‌تواند نام یک شهر دریایی مانند بندرها یا نام یک شهر در خشکی باشد.
7. Port of discharge: آخرین بندر سر راهی با بندر تخلیه در مقصد
   در تمام اسناد رسمی در این قسمت باید نام آخرین محلی که قرار است عملیات حمل در آن انجام شود، درج شود. ممکن است نان این مکان بندر عباس یا بندر امام یا سایر بندرهای کشورهای دیگر باشد.
8. Final place of delivery: آخرین محل انجام عملیات حمل و نقل در خشکی
   در این قسمت باید نام آخرین مکانی که در خشکی قرار است محموله به آنجا تحویل داده شود ذکر گردد. بسیار مهم است که در بارنامه نام این قسمت دقیقاً ذکر شود.
9. Supplier: تأمین کنندۀ کالا و خدمات

زمانی که خریدار به صورت مداوم و تکراری کالا و خدمات خود را از یک شخص تأمین کند، به سرویس دهنده تأمین کنندۀ کالا و خدمات گفته می‌شود.
در واقع نقش تأمین کنندۀ کالا و خدمات بسیار مهم است و در پیشرفت و بهبود توسعۀ فعالیت‌های خریدار دائمی نقش بسیار مهمی دارد. به طور کلی می‌توان گفت که تمام افرادی که در یک جامعه زندگی می‌کنند نقش یک تأمین کنندۀ خدمات و کالا را اجرا می‌کنند و اگر این افراد هر کدام نقش خود را به خوبی اجرا نکنند کیفیت خروجی نتیجۀ خوبی نخواهد داشت.
تفاوتی که کشورهای پیشرفته و نسل سوم دارند این است که در کشورهای پیشرفته تمام افراد در هر جایگاهی که قرار می‌گیرند باید وظایف و مسئولیت خود را طبق قوانین مشخص انجام دهند و سبب بهبود تولید و رونق اقتصادی می‌شوند.

10. Exporter: صادر کننده

این افراد که در دو گروه حقیقی و حقوقی جای می‌گیرند نقش مهمی در رشد و شکوفایی دارند و کشورهایی که امروزه توانسته‌اند کالا و خدمات خود را از مرزهای کشورشان به سراسر دنیا ارسال کنند موفق شده‌اند که ارزهای جهانی را در بانک‌های خود ذخیره کنند. این کشورها سبب پیشرفت و توسعۀ زندگی افرادی می‌شوند که در آن جا ساکن هستند.
صادرکننده می‌تواند هم در نقش تولید کننده و هم در نقش صادر کننده قرار بگیرد و گاهی نیز فقط همان نقش صادر کننده را دارد. مثالی که می‌تواند برای گروه اول ذکر کرد شرکت زیمنس آلمان است اما مثال گروه دوم کشاورزانی هستند که تنها نقش تولید کننده را دارند و برای صادر کردن محصولات خود به صادرکننده نیاز دارند تا محصول تولید شدۀ آن‌ها را در برای حضور در بازارهای بین‌المللی صادر کند.

11. Importer: وارد کننده

وارد کننده می‌تواند در نقش حقیقی و حقوقی طبق قوانین بین‌المللی برای وارد کردن محصولات مورد نیاز یک جامعه مجوز دریافت کند. این مجوز به معنی اجازۀ ورود محصولات و خدماتی است که از مسیرهای قانونی وارد یک کشور می‌شود. اگر افرادی که نقش وارد کننده را دارند بدون مجوز این کار را انجام دهند به آن‌ها قاچاقچی گفته می‌شود.

12. Performa Invoice: پیش فاکتور

وقتی خریدار یا وارد کننده تصمیم دارند کالا و خدماتی را خرید کند بعد از تصمیم نهایی برای خرید باید از فروشنده درخواست کند تا پیش فاکتور را برای او ارسال نماید. پیش فاکتور دارای اعتبار مشخصی است که در این مدت خریدار تصمیم می‌گیرد برای ثبت و پرداخت تصمیم‌گیری کند.
تمام آنچه که در پیش فاکتور ثبت می‌شود باید در فاکتور نهایی نیز لحاظ شود و نباید تفاوت خیلی زیادی بین آن‌ها باشد مگر اینکه یکی از طرفین خریدار یا فروشنده به موارد ذکر شده در پیش فاکتور عمل نکند.
نکاتی که در صدور یک سند پیش فاکتور باید رعایت شود این است که پیش فاکتور در سربرگ‌های رسمی فروشگاه ثبت شده باشد و در آن نام خریدار و فروشنده به طور کامل ذکر شده باشد. در پیش فاکتور لازم است تا مشخصات دقیق تمام محصولات و کالاهای خریداری شده مانند نام، مدل، وزن کالا، قیمت آن، قیمت کل، شرایط بیمۀ محصولات، نحوۀ حمل و نقل، محل تحویل و تخلیه و نحوۀ تسویه حساب ثبت شود.

13. Description of goods: شرح و توصیف کالا
    در هرجایی که این اصطلاح مشاهده شود باید فرستنده نام کالای خود را دقیقاً ذکر کند.
14. Net weight: وزن خالص کالا
    این کلمه اصطلاحی است که برای وزن کالایی که قرار است ارسال شود باید بدون احتساب بسته‌بندی آن محاسبه شود. این مورد در خرید کالاهای مواد غذایی بسیار حائز اهمیت است و باید وزن واقعی کالاها پیش از ارسال آن و شروع حمل و نقل محاسبه شود.
15. Invoice: صورتحساب

بعد از اینکه کالا به خریدار فروخته شد باید صورتحساب کالا و خدمات خریداری شده روی سربرگ رسمی فروشنده ثبت شود. روی برگۀ صورتحساب نیز باید مشخصات کامل و دقیق محصول خریداری شده ثبت شود. این مشخصات عبارت هستند از نام و مشخصات فنی کالا، وزن آن، قیمت کالا، قیمت کل محصولات خریداری شده و تمام مواردی که بین طرفین توافق شده است.

16. (HS CODE( HORMONIZED SYSTEM CODE: کد کالا

کد کالا در واقع به سیستم کد گذاری بین‌المللی گفته می‌‌شود که به وسیلۀ 8 رقم کار کد گذاری تمام محصولات و کالاهای خریداری شده را انجام می‌دهد. کد کالا نقش بسیار مهمی در سیستم‌های صادرات و واردات دارد و برای ترخیص کالاها مورد نیاز است.
به هر کالایی که تولید می‌شود یک کد کالا داده می‌شود. این کد توصیف کوتاهی از آن محصول را شامل می‌شود و به وسیلۀ آن سایر کشورها می‌توانند آن کالا را کنترل کنند. به وسیلۀ کد کالا امکان بررسی امور گمرکی به طور دقیق بررسی می‌شود.

17. Certificate of origin: گواهی مبدأ

این گواهی در واقع سندی است که باید توسط مسئولان ذیصلاح صادر شود. به وسیلۀ این گواهی ثابت می‌شود  که کالای خریداری شدۀ مشخصی از محل تولید یا مبدأ حمل شده است.
در ایران مرجعی که کار صادر کردن گواهی مبدأ را انجام می‌دهد اتاق بازرگانی، صنایع، معدن و کشاورزی است.

18. Certificate of manufacture: گواهی تولید

زمانی که کشور و شرکتی که در نقش تولید کننده است برای خریدار اهمیت زیادی دارد، به وری که خریدار سند گواهی تولید درخواست می‌کند. این گواهی اثبات می‌کند که کالایی که خریدار خریده است توسط شرکت طرف قرارداد تولید شده است.

19. Certificate of analysis: گواهی آنالیز

زمانی که آنالیز و بررسی جزء به جزء کالای خریداری شده توسط خریدار دارای اهمیت زیادی است از فروشنده یا تولید کننده درخواست می‌شود تا گواهی آنالیز تهیه شود. این گواهی باید توسط سازمان ذیصلاح صادر شده و مهر شود.

20. Inspection Company: شرکت‌های بازرسی
    زمانی که صاحبان کالا به صورت حضوری اقدام به خرید نمی‌کنند از این شرکت‌ها درخواست می‌کنند تا کالای خریداری شده را از لحاظ کیفیت، وزن، تعداد و تمامی مواردی که از نظر خریدار حائز اهمیت است، بررسی کنند. این شرکت‌ها پس از بررسی دقیق و تهیۀ گزارش، نتیجۀ نهایی را به خریدار صادر می‌کنند.
    این شرکت‌ها در محل بارگیری کار کنترل را انجام می‌دهند و پس از تأیید نهایی مجوز بارگیری کالا را صادر می‌کنند.
    استفاده از یک شرکت بازرسی مطمئن و ایمن از اهمیت زیادی برخوردار است و برای جلوگیری از کلاه برداری اهمیت دارد.
21. Bill of Lading: بارنامه

سند بارنامه یکی از اسناد مهمی است که در خرید و فروش‌های بین‌المللی از اهمیت زیادی برخوردار است. این قرارداد زمانی صادر می‌‌شود که حمل کالا و تحویل کالا به شرکت حمل و نقل انجام شده است. مهم‌ترین اسناد بارنامه‌ها مربوط به زمانی است که بارنامه توسط شرکت‌های خطوط کشتیرانی و یا شرکت‌های واسطۀ حمل صادر می‌شوند.

22. Shipped On Board: حمل شده روی عرشه
23. Clean Bill of Lading: بارنامه تمیز
    اگر این اصطلاح روی بارنامه قید شود دلالت بر این دارد که محمولۀ حمل شده به طور کاملاً سالم و صحیح بارگیری شده است. برخی از شرکت‌های کانتینری و شرکت‌های حمل و نقل خصوصی از صدور این مجوز خودداری می‌کنند چون اطلاع دارند که این مجوز سند مهمی است و از اهمیت زیادی برخوردار است؛ اما در حمل و نقل‌های کامیونی بهتر است صدور این مجوز از شرکت‌های حمل و نقل درخواست شود.
24. Cargo or Shipment: محموله یا کالا

از این اصطلاح بیشتر برای جابه جایی محصولاتی که در سیستم حمل و نقل بین‌‌المللی حمل می‌شوند معمولاً استفاده می‌‌‌شود.

25. Dry Cargo: کالای خشک، کالای معمولی

این اصطلاح یا کلمه به کلیۀ محموله‌هایی که از نوع مایع یا گاز نیستند اطلاق می‌شود. چنانچه محموله نیاز به نگهداری در دمای خاصی نیز نداشته باشد این اصطلاح برای آن به کار برده می‌شود.

26. Dangerous Goods or Hazardous: کالای خطرناک

این محصولات همان‌طور که از معنی نامشان مشخص است بسیار حساس و خطرناک هستند و باید در شرایط خاص و ویژه‌ای کار حمل و نقل و بسته‌بندی آن‌ها انجام شود. این محموله‌ها ممکن برای محیط زیست نیز خطرناک باشند. گازهای سمی، مواد منفجره و سایر محصولاتی که مستعد احتراق هستند یا احتمال کشندگی دارند این نام برایشان اطلاق می‌شود.

27. Dangerous Goods or Hazardous: دستورات حمل

صادرکننده یا تولید کننده‌ای که کالای خود را در کانتینرهای حمل و نقل بارگیری می‌کند باید دستورات حمل را در یک نامۀ رسمی با مهر و امضاء دقیق به شرکت حمل و نقل بدهد. این سند یکی از اسنادی مهمی است که باید با دقت زیادی تکمیل شود.

28. Shipper or Consignor: فرستنده، مالک کالا، صادرکننده

هر فردی که در اسناد حمل و نقل نامش در این قسمت بیاید با در دست داشتن نسخۀ اصلی بارنامه از طرف شرکت حمل و نقل بین‌المللی صاحب کالا شناخته می‌شود. فرستندۀ کالا نیز می‌تواند نام خود و مشخصات کاملاً دقیق خود را در دستورات حمل در این قسمت ذکر کند.

29. Consignee:

شخصی که دریافت کنندۀ محموله است و باید در مقصد نهایی کالا را دریافت کند نامش در این قسمت نوشته می‌شود.

30. GROSS WEIGHT: وزن ناخالص کالا
    این اصطلاح به معنی وزن محموله‌ها به همراه بسته‌بندی آن‌ها است. بعد از قرارگیری محصولات داخل بسته‌بندی آن‌ها باید وزنشان محاسبه شود.
    محاسبۀ وزن ناخالص در قسمت حمل و نقل بسیار مهم است و برای شرکت‌های حمل و نقل نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. با استفاده از وزن ناخالص تعادل در مسیر حمل و نقل حفظ می‌شود.
31. Cargo value: ارزش کالا
    گاهی لازم است تا کالا توسط شرکت حمل و نقل بیمه شود و صاحب کالا نیاز دارد تا محصول او بر اساس ارزش واقعی آن بیمه شود و ارزش واقعی آن در اسناد حمل و نقل ذکر شود.
    در اکثر موارد شرکت‌های حمل و نقل از انجام این کار خودداری می‌کنند؛ اما صاحبان کالا باید دقت کنند که با شرکت‌های حمل و نقلی که به این بند عمل می‌کنند کار کنند. چون بسیاری از بارنامه‌های داخلی در برخی از کشور مبلغی بسیار کمتر از ارزش واقعی کالاها را حد نساب بیمه قرار می‌دهند.
32. Dimension: ابعاد محموله
    زمانی که قرار است محمولۀ ارسال شده در وسیلۀ نقلیۀ دیگری بارگیری شود باید ابعاد خارجی آن محموله اندازه گیری شده و ابعاد داخلی وسیلۀ حمل ونقل نیز اندازه‌گیری شود تا به این وسیله بتوان تعداد بسته‌هایی که را که می‌تواند در یک وسیلۀ حمل و نقل جای داد بررسی کرد. با این روش دیگر محموله‌های بسته‌بندی شده روی زمین باقی نمی‌مانند.
33. Container load
    کانتینرهایی که به صورت استاندار بارگیری می‌کنند. بسته به نوعی که دارند امکان بارگیری حدوداً بین 20 تا 28 تن کالا را دارند. با مشخص شدن وزن ناخالص کالا توسط صاحب کالا، شرکت حمل و نقل باید وسیلۀ حمل و نقل را برای ارسال محموله انتخاب کند.
34. Container tare weight: وزن کانتینر به صورت خالی
    فرماندهان کشتیرانی‌ها باید مجموع وزن کانتینر به صورت خالی و مجموع محموله‌ای که حمل شده است را در اختیار داشته باشند تا برای استفاده از این اطلاعات بالانس کشتی را دقیقاً تنظیم کنند. این اطلاعات جهت جلوگیری از سوانح بسیار مهم است.
35. FCL =FULL CONTAINER LOAD: ظرفیت بارگیری کامل
    وقتی این اصطلاح روی یک بارنامه قید می‌شود به این معنی است که این بار به صورت کامل مربوط به یک خریدار است.
36. LCL = LESS THAN CONTAINER LOAD: بارگیری کمتر از ظرفیت کانتینر
    اگر این اصطلاح روی بارنامه قید شود مشخص می‌کند که باری که در کانتینر موجود است مربوط به یک گیرنده است و چند محموله همراه با یکدیگر بارگیری شده‌اند. باری که به این عنوان نام‌گذاری می‌شود خرده بار نیز نامگی‌ای می‌‌شود.
37. OCEAN VESSL / VOYAGE NO: نام کشتی، شمارۀ سفر
    اگر در نسخۀ بارنامه نام کشتی و شمارۀ بارنامه قید شود می‌توان مطمئن شد که بار مورد نظر در توسط کشتی خود حمل شده است.
38. FREIGHT CHARGES: هزینۀ حمل
    اگر هزینۀ حمل کالا بر عهدۀ فروشنده باشد خریدار می‌تواند هزینۀ حمل کالا را از فروشنده بپرسد تا در صورتی که کرایۀ حمل غیرمنطقی بود یا بیش از حد معمول بود در جریان آن باشد. در این صورت خریدار می‌تواند شرکتی که هزینۀ حمل بار را کمتر محاسبه می‌کند به فروشنده معرفی کند. بهترین آیتم در محاسبۀ حمل بار این است که فروشنده تمام آیتم‌هایی که در حمل و نقل در نظر گرفته است را اعلام کند.
39. THC = TERMINAL HANDLING CHARGES: هزینه‌های ترمینالی
    معمولاً هزینه‌های ترمینالی در دو دسته جای می‌گیرد. دستۀ اول هزینه‌های ترمینالی در مکان بارگیری که به عهدۀ فروشنده است و هزینه‌های ترمینالی در محل تخلیه که به عهدۀ خریدار است. به صورت عمومی توافق طرفین به این صورت است مگر اینکه فروشنده و خریدار به گونۀ دیگری توافق کرده باشند.
40. FREIGHT PAYABLE AT: هزینۀ حمل قابل پرداخت در
    این اصطلاح بر روی نامه مشخص می‌کند که محل پرداخت کرایۀ حمل کالا کجاست. محل پرداخت کرایۀ بار می‌تواند در مکان مبدأ و توسط فروشنده و یا در مکان مقصد و توسط خریدار باشد. محل پرداخت کرایۀ حمل می‌تواند در هر مکانی که با شرکت حمل و نقل توافق شده است، باشد.
41. FREIGHT PREPAID AT: هزینۀ پیش پرداخت در
    اگر این اصطلاح در بارنامه آورده شده است نشان می‌دهد که مبلغی توسط فروشنده و یا صادر کنندۀ کالا جهت پیش پرداخت، پرداخت شده است. معمولاً این اصطلاح همراه با نام بندری که در مکان مبدأ است قید می‌شود.
42. CONTAINER NO: شمارۀ کانتینر
    اگر محمولۀ خریداری شده توسط کانتینر بخواهد حمل شود باید شمارۀ کانتینر روی بارنامه قید شود. فرقی ندارد که بار توسط چند کانتینر قرار است حمل شود، باید شمارۀ همۀ آن‌‌ها در بارنامه قید شود. شمارۀ کانتینرها جهت کنترل و چک کردن اصالت آن‌ها و صحت کاربری آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
43. SEAL NO: شمارۀ پلمپ
    پس از اتمام کارهای گمرکی در حمل و نقل‌های بین‌المللی و زمانی که اجازۀ بارگیری محموله بر روی وسیلۀ حمل و نقل صادر شد یک پلمپ روی کانتینر الصاق می‌شود که هیچ کسی نمی‌‌تواند آن را باز کند مگر اینکه آن را بشکند. شخص تحویل گیرنده در صورتی که پلمپ مرسوله باز شده باشد شرکت حمل و نقل و یا انباردار مسئول این اتفاق خواهد بود.
    صاحبان کالا برای اینکه مطمئن شوند مرسولۀ آن‌ها بدون هیچ دخل و تصرفی به دستشان رسیده است و حمل شده است باید مطمئن شوند که الصاق پلمپ در بارنامه قید شده است.
44. MARKS & NOs: علائم و شماره‌ها
    این اطلاعات معمولاً آن دسته از مواردی هستند که در بر روی اسناد حمل و نقل قید می‌شوند و نشان می‌دهند که هر بسته حاوی چه علائمی هستند.
    نام فرستنده، نام خریدار و اطلاعاتی که مربوط به خود کالا است مانند خطرناک بودن و یا شکستنی بودن و سایر اطلاعات مورد نیاز باید روی بسته ها قید شوند. اگر اطلاعاتی که روی بسته‌ها قید شده است با محموله‌ای که داخل بسته‌بندی‌ها است با یکدیگر همخوانی نداشته باشند، شرکت حمل و نقل مسئول است و باید پاسخگوی مغایرت گمرکی باشد.
45. NUMBER & KIND OF PACKAGES: تعداد و نوع بسته‌بندی
    در اسناد تجاری در این قسمت معمولاً تعداد بسته و روشی که بسته‌بندی صورت گرفته است، قید می‌شود.
46. Stuffing: تخلیۀ بار
    معمولاً این اصطلاح زمانی به کار برده می‌شود که قرار است تخلیۀ یک بار از کامیون و بارگیری آن به کانتینر یا وسیلۀ حمل دیگری انجام شود. این بارگیری معمولاً توسط لیفتراک انجام شود.
47. Reference goods: کالای مرجوعی
    این اصطلاح به کالاهای مرجوعی اطلاق می‌شود. کالاهای مرجوعی نیز آن دسته از کالاهایی هستند که به عنوان واردات و به صورت موقت به یک کشور وارد می‌شده‌اند و در نهایت نیز پایان مهلت ورود موقت اعلام شده است و کالا به عنوان کالای مرجوعی عنوان می‌شود. گاهی نیز یک محموله به دلیل غیر مجاز بودن و یا نداشتن کیفیت و استانداردهای لازم مرجوع می‌شود.
48. Abandoned goods: کالای متروکه
    کالای متروکه در دنیای تجارت به کالایی گفته می‌شود که صاحبش آن را ترک کرده باشد و به هر دلیلی دیگر سراغی از آن نگرفته باشد و یا برای ترخیص آن اقدام نکرده باشد.
49. Bulk: فله
    این اصطلاح برای کالاهایی به کار برده می‌شود که در کامیون‌های اتاق‌دار و یا کشتی‌ها به سادگی حمل و نقل می‌شوند. مثلاً کالاهای فله مانند گندم، شکر، حبوبات، علوفه و … هستند.
50. دمپينگ: عرضۀ کالا با قیمت کمتر
    زمانی که یک کالا با قیمتی کمتر از هزینۀ نهایی تولید آن در بازار عرضه شود این اصطلاح برای آن موارد به کار برده می‌شود.
51. Launcher: بار انداز
    این اصطلاح نام فضایی است که محل به صورت سرپوشیده باشد ولی اطراف آن دیوار نداشته باشد و جهت حفاظت کالاها از باد، باران و نور خورشید به کار برده می‌شود.
52. EXW)) Ex Works: تحویل درب کارخانه
    در این روش شرکت یا شخص تولید کننده و یا فروشنده محصول و یا کالای خود را در درب کارخانه و یا تولیدی به خریدار تحویل می‌دهد و هیچ مسئولیتی در قبال کارهای بارگیری و حمل و نقل برعهده ندارد.
53. (Free Carrier (FCA
    این اصطلاح به این معنی است که فروشنده کالا یا محمولۀ مورد نظر را از شرکت یا تولیدی تحویل گرفته و در مکان مشخصی که توسط خریدار تعیین شده است به حمل کننده تحویل می‌دهد. در این موارد مکان خریدار بسیار مهم است و اگر محل تحویل کالا در کشور دیگری باشد بارگیری با خریدار است. همچنین هزینه‌های مربوط به بیمه نیز برعهدۀ خریدار می‌باشد.