جملات شرطی در زبان انگلیسی

یکی از مهم‌ترین مباحثی که در آموزش زبان انگلیسی کاربرد دارد، یادگیری مطالب مربوط به قواعد گرامر در این زبان است. یادگیری قواعد زبان انگلیسی به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا با مهارت و تسلط بیشتری به خواندن و نوشتن در زبان انگلیسی بپردازند. یکی از نکات مهم در یادگیری مبحث گرامر آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی است.

نکتۀ قابل توجه در این مبحث این است که زبان‌آموزان یاد می‌گیرند جملات را از فارسی به انگلیسی به صورت کلمه به کلمه ترجمه نکنند و حین فهمیدن مطالب زبان انگلیسی با توجه به قواعد گرامری به زمان افعال و حروفی که در جملات به کار رفته است، توجه بیشتری داشته باشند.

در این مقاله در موسسه تخصصی زبان کوییک قصد داریم به آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی بپردازیم. در این مطلب علاوه بر قوانینی و قواعدی که مربوط به آموزش این مبحث است به ذکر مثال‌هایی در این مورد نیز می‌پردازیم تا شما علاقه‌مندان و زبان‌آموزان محترم بتوانید به صورت حرفه‌ای این مبحث را یاد بگیرید.

جملۀ شرطی انگلیسی چیست؟

وقتی قصد دارید یک جمله را که بیانگر شرط است به زبان انگلیسی بگویید لازم است تا نحوۀ بیان کردن آن جمله به صورتی شرطی باشد تا شنونده یا خواننده بتواند به مفهوم شرطی بودن آن پی ببرد. این جملات درواقع بیان کنندۀ یک شرط هستند که با جملۀ شرطی می‌توان یک موقعیت تصویر سازی شده و فرضی را که به حقیقت پیوستن آن وابسته به عوامل مختلف است، بیان کرد. در زبان فارسی برای بیان کردن جملات شرطی از حرف اضافۀ (اگر) استفاده می‌شود که برای بررسی این قواعد در زبان انگلیسی باید به آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی بپردازیم. با ما همراه باشید.

ساختار جملات شرطی

یک جملۀ شرطی در گرامر زبان انگلیسی  جمله‌ای است که ساختار آن شامل یک جملۀ مرکب است که از دو قسمت اصلی و مهم تشکیل شده است. بخش اصلی جمله main clause و بخش شرطی آن، if clause است. به این بخش‌ها قسمت‌های شرط و نتیجه نیز گفته می‌شود. به این مضمون کلی توجه کنید که جمله‌ای که در بخش اصلی یا نتیجۀ جمله گفته می‌شود همان بخشی است که مشروط به جملۀ شرط است. با یک بیان ساده‌تر می‌توان این مبحث را این‌گونه خلاصه کرد که اتفاق افتادن جملۀ نتیجه وابسته به جملۀ شرط است.
شاید این سؤال برای شما ایجاد شد که جملۀ مرکب چه جمله‌ای است؟ پاسخ این است که درواقع یک جملۀ مرکب به جمله‌ای گفته می‌شود که از دو جملۀ غیر مستقل ساخته شده است. در ساختار جملات شرطی معمولاً از حرف اضافۀ if استفاده می‌شود که به معنی اگر است و باید در ابتدا یا وسط جملات شرطی آورده شود.
حال که با کلیات مبحث جملات شرطی در زبان انگلیسی آشنا شدید وقت آن رسیده به آموزش این مبحث بپردازیم.

انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی

همان‌طور که در قسمت قبلی اشاره شد ساختار جملات شرطی بر پایه و اساس دو بخشی که در این جملات آورده می‌شود شامل:

  • بخش پایۀ جمله که شامل اتفاق اصلی است و یک عمل حقیقی را بیان می‌کند.
  • بخش پیرو یا شرطی که برای رخداد وابسته به اتفاق افتادن بخش پایه است.

به این نکته دقت کنید که در زبان انگلیسی می‌تواند جای این دو بخش با هم جابه‌جا شود. ذکر این نکته نیز لازم است که بدانید افعالی که در جملات شرطی به کار برده می‌شود معمولاً فعل زمان گذشته است و حالتی غیر واقعی را ترسیم می‌کند. چون در واقع در این جملات باآنکه داریم از زمان فعلی در زمان گذشته حرف می‌زنیم اما حقیقت این است که آن فعل رخ نداده است.
به طور کلی در آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی با 5 نوع جملۀ شرطی روبرو هستیم. این جملات عبارت هستند از:

  • جملۀ شرطی نوع صفر
  • جملۀ شرطی نوع یک
  • جملۀ شرطی نوع دو
  • جملۀ شرطی نوع سه
  • جملۀ شرطی نوع ترکیبی
انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی

انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی

جملۀ شرطی صفر Zero conditional

جملۀ شرطی صفر برای توصیف موارد و حالاتی کاربرد دارد که زمان مورد نظر «حالا/ now» یا «همیشه/ always» باشد. در این دسته از جملات موقعیت مورد نظر نیز که در جملات به آن‌ها اشاره می‌شود، موقعیت واقعی (real) و ممکن (possible) است.
از جملات شرطی صفر برای توصیف و اشاره به آن دسته از مواردی استفاده می‌شود که در رابطه با حقایق کلی و عمومی صحبت می‌شود و عموم مردم آن موارد را می‌پذیرند. زمان افعالی که در این دسته از جملات استفاده می‌شود، زمان حال ساده (simple present) است و باید به این فعل در وصف جملات دقت کرد.
از دیگر نکاتی که در قواعد گرامری جملات نوع صفر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که گاهی if به معنی اگر با when به معنی وقتی می‌تواند جابه‌جا شود و در معنی جملات هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود.

ساختار جملات شرطی صفر Zero conditional

در این قسمت از آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی به آموزش ساختار جملۀ شرطی صفر می‌پردازیم.
ساختار این جملات به این صورت است:

Subject+ infinitive of the main verb+ about + am/is/are + simple verb + to

در ساختار جملات شرط صفر، قسمت جمله شرط یا If clause شامل فعل (حال ساده) If + simple present است که به معنی اگر این اتفاق بیفتد است. در این ساختار قسمت جواب شرط یا Main clause شامل (حال ساده) simple present به معنی آن وقت این اتفاق می‌افتد، است.

در جملات شرطی صفر ترتیبی برای قرار گرفتن جملۀ شرطی و جواب شرط وجود ندارد و جابه جایی این دو بخش ممکن است. در جابه جایی این دو قسمت باید به این نکته دقت کرد که اگر جملۀ شما با حرف if شروع شود در جمله به کامل نیاز است. در صورتی که جملۀ شرطی با جواب شرط شروع شده باشد جملۀ شرطی به کامل نیاز ندارد.
در جملات شرطی صفر به راحتی می‌توان if و when را جابه جا کرد چون در این جملات هدف بیان کردن حقایق کلی و اثبات شده است که به حقیقت پیوسته اند و در این جملات می‌توان از هر دو کلمه استفاده کرد. در ادامه با مثال‌هایی از جملات شرطی صفر آشنا می‌شوید.

  • If you heat ice, it melts or Ice melts if you heat it
  • When you heat ice, it melts or Ice melts when you heat it
  • If it rains, the grass gets wet or The grass gets wet if it rains
  • When it rains, the grass gets wet or The grass gets wet when it rains

کاربرد جملۀ شرطی صفر Zero conditional

زمان اصلی در بیان جملات جملۀ شرطی صفر Zero conditional زمان حالا (now) یا همیشه (always) است. در این جملات چون به موقعیت‌های حقیقی و مسائلی که اثبات شده هستند اشاره می‌کنیم باید به موقعیت واقعی و یا ممکن اشاره کنیم. مثال‌‌هایی که در ادامه ذکر شده است اشاره به این نکته دارد:

.If you boil water, it becomes a steam

اگر آب را بجوشانید، بخار می‌شود

.Flowers die if they don’t get enough nutrient

اگر به گل‌ها به مقدار ماده مغذی نرسد، پژمرده می‌شوند.

.If my wife has a cold, I usually catch it

اگر همسرم دچار سرماخوردگی شود من هم معمولاً از او می‌گیرم.

.If you mix red and yellow, you get orange

اگر رنگ قرمز را با رنگ زرد ترکیب کنید رنگ نارنجی به دست می‌آید.

از دیگرمواردی که از جملات شرطی صفر برای توصیف آن‌ها استفاده می‌شود زمانی است که هدف افراد آدرس دادن و یا راهنمایی کردن باشد. تفاوتی که در ساختار این جملات به کار برده می‌شود فعل امر است. فعل امر در این جملات به جای جواب شرط باید بیاید. برای این مورد به مثال‌های زیر دقت کنید:

Meet me here if we get separated

اگر از هم جدا شدیم اینجا من رو پیدا کنید.

.If you want to come, call me after 6:00

اگر قصد دارید بیایید بعد از ساعت ۶ با من تماس بگیرید.

.Ask Mark if you’re not sure what to do

اگر مطمئن نیستید که باید چه کاری انجام دهید از مارک سؤال کنید.

وIf Sarah phones, tell her to meet me at the cinema

اگر سارا تماس گرفت به او بگو من رو داخل سینما پیدا کند.

جملۀ شرطی نوع اول Type 1 conditional

وقتی هدف این است که یک دنیای واقعی یا یک موقعیت خاص توصیف شود از جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional استفاده می‌شود. این جملات به حالتی که ممکن (possible condition) است و نتیجۀ آن احتمالی (probable result) می‌باشد، اشاره می‌کند.

ساختار جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional

در ادامۀ مبحث آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی به ساختار جملات شرطی نوع اول می‌پردازیم.
در ساختار این جملات باید به این نکته توجه کرد که وقتی جملۀ شرطی نوع اول با کلمۀ if شروع می‌شود جمله حال ساده (simple present) است و معنی اگر این اتفاق بیفتد دارد. در این جملات زمان در جملۀ اصلی یا جواب شرط باید آیندۀ ساده (simple future) باشد که به معنی آن وقت آن اتفاق خواهد افتاد است.
در جملات شرطی نوع اول نیز ترتیب قرار گرفتن جملۀ شرط و جواب شرط قواعد خاصی ندارد و امکان جابه‌جایی آن‌ها وجود دارد. در این جملات فقط باید در صورتی که جملات جابه جا شدند به کاما و if توجه کرد. در این جملات اگر جمله با if شروع شود به کاما نیاز دارد و اگر جملۀ شرطی نوع اول با جواب شرط آغاز شود کاما حذف می‌شود.

.If you don’t hurry, you will miss the train

.You will miss the train if you don’t hurry

اگر عجله نکنی به قطار هم نمیرسی.

.If it rains today, you will get wet

.You will get wet if it rains today

اگر امروز باران ببارد تو خیس خواهی شد.

کاربرد جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional

در جملات شرطی نوع اول باید به این نکته دقت شود که زمان مورد نظری که بیان می‌شود زمان حال و یا زمان آینده است و موقعیتی که در این جملات موجود است موقعیت واقعی است. این جملات شرطی نوع اول به یک حالت ممکن یا possible condition که دارای نتیجۀ متحمل یا probable result نیز هستند اشاره می‌کنند.
جملات شرطی نوع اول در لیست آن دسته از جملاتی قرار می‌گیرند که بر پایۀ واقعیت هستند. کاربرد متمایز جملات نوع اول این است که این جملات برای هشدار دادن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. به مثال‌هایی که در ادامه برای این موضوع مطرح شده است دقت کنید:

.If you don’t leave, I’ll call the police

اگر این محل را ترک نکنی با پلیس تماس می‌گیرم.

.If you don’t drop the gun, I’ll shoot

اگر اسلحه را نیندازی من شلیک می‌کنم.

.If you drop that glass, it will break

اگر آن لیوان را بیندازی، خواهد شکست.

Nobody will notice if you make a mistake

اگر اشتباهی انجام بدهید کسی متوجه نخواهد شد.

.If I have time, I’ll finish that letter

اگر وقت داشته باشم آن نامه را تمام خواهم کرد.

.What will you do if you miss the plane

اگر نتوانی به پروازت برسی چه کاری انجام می‌دهی؟

نکته: در جملات شرطی نوع اول برای جملاتی که از احتمالی کمتری برخوردار هستند می‌توان از افعال modal مانند may یا might استفاده کرد. این افعال به جای فعل will که قطعیت بیشتری را بیان می‌کنند قرار خواهند گرفت. برای توضیح دقیق‌‌تر این نکته به مثال‌های زیر دقت کنید.

.If you drop that glass, it might break

اگر آن لیوان را بیندازی ممکن است بشکند.

.I may finish that letter if I have time

اگر وقت داشته باشم احتمالاً آن نامه را تمام خواهم کرد.

جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

جملۀ شرطی نوع دوم Type 2 conditional جملاتی هستند که برای اشاره و یا توصیف آن دسته از مواردی به کار می‌روند که در زمان حال و یا زمان زمانی دیگری رخ داده‌اند. موقعیتی که در این جملات توصیف می‌شود موقعیت غیر واقعی است.
موقعیت غیر واقعی آن دسته از مواردی هستند که در جملات شرطی نوع دوم نمی‌توانند بیان کنندۀ یک واقعیت باشند و حالتی فرضی یا احتمالی را بیان می‌کنند. نتیجه نیز در این جملات احتمالی است.

ساختار جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

در مبحث آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی رسیدیم به بیان ساختار جملات شرطی نوع دوم که در ادامه با این ساختار و ترکیب آشنا خواهید شد.
ساختار جملات شرطی نوع دوم اگر جملۀ شرطی با حرف اضافۀ if آغاز شود گذشته ساده (simple past) به معنی اگر این اتفاق افتاده بود، است. زمان فعل در قسمت جملۀ اصلی یا جواب شرط، حال شرطی (present conditional) یا حال استمراری شرطی (present continuou conditional) به معنی آن وقت آن اتفاق هم می‌افتاد، است.
در تمامی جملات شرطی نوع دوم می‌توان ترتیب قرار گرفتن جملۀ شرط و جملۀ جواب شرطی را جابه‌جا کرده و می‌‌توان این‌گونه گفت که جای آن‌ها ثابت نیست. اگر تصمیم گرفتید جای این دو جمله را تغییر دهید ‌به علامت‌گذاری‌ها و if باید دقت کنید. اگر حرف if در ابتدای جمله قرار بگیرد در ادامۀ جمله به کاما نیاز است و در صورتی که جملۀ شرطی با جواب شرط آغاز شود کاما باید از جمله حذف شود. در ادامه مثال‌هایی برای بیان دقیق‌تر این موضوع آورده شده است.

.If it rained, you would get wet یا You would get wet if it rained

اگر باران باریده بود تو خیس شده بودی یا باران نباریده و الآن خیس نیستی.

.If you went back home earlier, you wouldn’t be so tired

.You wouldn’t be so tired if you went back home earlier

اگر زودتر برگشته بودی خونه تا بخوابی الآن خسته نبودی یا زودتر برنگشتی خونه و الآن خسته هستی.

. she fell, she would hurt herself یا .She would hurt herself if she fell

اگر او افتاده بود الآن آسیب دیده بود یا نیفتاده پس در نتیجه آسیب ندیده است.

کاربرد جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

یکی از اساسی‌ترین کاربردهای جملات شرطی این است که این جملات برای بیان حوادثی که فرضی یا محال هستند بیان می‌شوند. موقعیت فرضی یا احتمالی در این جملات با یک نتیجۀ غیر حقیقی نیز همراه است. در رابطه با کاربرد جملات شرطی نوع دوم می‌توانید به مثال‌های زیر دقت کنید:

.If you really loved me, you would buy me a luxury car

اگر واقع من را دوست داشتی برای من یک ماشین لوکس می‌خریدی. (اما من را واقع دوست نداری.)

.If I was the Queen of Switzerland, I would give everyone a bread

اگر من ملکۀ سوئیس بودم به همۀ افراد یک عدد نان می‌دادم. (اما من ملکۀ انگلستان نیستم)

.If the weather wasn’t so bad, we would go to the park

اگر هوا به این اندازه بد نبود الآن می‌رفتیم پارک. (اما هوا بسیار بد هست و نمی‌توانیم به پارک برویم.)

نکته: در جملات شرطی نوع دوم معمولاً ترجیح بر این است که به جای if I was از if i were استفاده شود.
برای بیان مثال‌هایی در رابطه با این نکته به جملات زیر دقت کنید:

.If I were younger, I would buy this colorful skirt

اگر جوان‌تر بودم حتماً آن دامن رنگارنگ را می‌خریدم.

.If I were you, I would go on diet

اگر من به جای تو بودم قطعاً رژیم می‌گرفتم.

نکته: در جملات شرطی نوع دوم می‌توان به جای استفاده از فعلی مانند would از افعال modal استفاده کرد. این افعال برای بیان کردن اطمینان، کسب اجازه و یا بیان توصیه‌ای در موارد خاص استفاده می‌شود و در ادامه مثال‌هایی برای بیان دقیق‌تر این موضوع آورده شده است که می‌توانید به آن‌ها دقت کنید:

.We might buy a newer car if we had more money

این احتمال بیشتر بود که اتومبیل جدیدی بخریم اگر پول بیشتری در اختیار داشتیم.

.He could go to the theater if you gave her your ticket

او می‌توانست به تئاتر برود اگر تو بلیت را به او می‌دادی.

زمان در جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

زمان حال شرطی برای هر نوع فعلی که بخواهیم در جمله به کار ببریم از دو بخش تشکیل می‌شود:
شکل سادۀ فعل + would. مثال‌های زیر برای بیان این موضوع آورده شده‌اند:

  • He would go
  • They would stay
جمله شرطی نوع سوم

If it had snowed, you would have gotten wet

جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional

جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional آن دسته از جملاتی هستند که برای توصیف و اشاره به زمانی در گذشته مورد استفاده قرار می‌گیرند. موقعیتی که در این جملات به کار برده می‌شود خلاف واقع زمان حال است. جملات نوع سوم در واقع آن دسته از جملاتی هستند که خلاف آنچه بیان یا ابراز می‌‌شوند باشند و به عبارتی دیگر این جملات شرطی نوع سوم برای اشاره به حالتی که غیر واقعی است و پیش نیامده است و مربوط به زمان گذشته است، کاربرد دارد. نتیجه‌ای که در این جملات مطرح می‌شود بر اساس احتمالی در گذشته است.

ساختار جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional

در ادامۀ این مقاله با موضوع جملات شرطی در زبان انگلیسی به مبحث بررسی ساختار جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional رسیدیم.
ساختار جملات شرطی نوع سوم به این صورت است که زمان عبارت شرطی با حرف اضافۀ if شروع می‌شود و گذشته کامل (past perfect) به معنی اگر این اتفاق افتاده بود است و زمان در جملۀ اصلی یا جواب شرط، کامل شرطی (perfect conditional) یا کامل استمراری (perfect continuous conditional) به معنی آن وقت آن اتفاق هم می‌افتاد، است.
به عنوان یک نکتۀ مشترک در جملات شرطی لازم است به این موضوع اشاره شود که در جملات شرطی نوع سوم امکان جابه جایی جملۀ شرطی. جواب شرط وجود دارد و جای این دو جمله ثابت نیست و اگر عبارت شرطی با جواب شرطی آغاز شود کاما باید حذف شود و اگر جملۀ شرطی با if آغاز شود بعد از آن به کاما نیاز است. در ادامه مثال‌هایی برای بیان دقیق‌تر این موضوع آورده شده است:

.If it had snowed, you would have gotten wet

.You would have gotten wet if it had snowed

اگر برف باریده بود تو خیس شده بودی. (در این جمله فرض بر این است که هم باریدن باران و هم خیس شدن مربوط به گذشته هستند و در واقع هیچ کدام از این اتفاق‌ها به وقوع نپیوسته است.)

قواعد فعل کمکی would در جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional

برای بیان این مبحث به مثال زیر دقت کنید:

.If you had worked harder, you would have gotten your driver license

.If you had worked harder, you would have passed your driver license exam

اگر بیشتر تلاش کرده بودی گواهینامه رانندگیت رو گرفته بودی . این جمله یعنی تو در زمان گذشته مثلاً یک هفتۀ قبل که زمان برگزاری آزمون بوده است نه تلاش کرده‌ای و در نتیجه نه در امتحان قبول شدی. در این جمله هم جملۀ شرطی و هم جواب شرطی هر دو به موضوعی اشاره می‌کنند که در گذشته پیش نیامده است و رخ نداده است.

.Suzy would have believed Mark if he hadn’t lied to her before

.If Mark hadn’t lied to Suzy before, she would have believed him

سوزی حرف مارک را باور می‌کرد اگر قبلاً به او دروغ نگفته بود.

در این مثال نیز به دو موضوعی که در گذشته رخ نداده است اشاره می‌کند. دروغ نگفتن و باور کردن که اتفاق نیفتاده است.

نکته: در جملات نوع سوم می‌توان به جای فعل would از فعل‌های کمکی استفاده کرد. با این روش می‌توان درجه‌ای از اطمینان یا اجازه گرفتن را در جملات استفاده کرد. این افعال ‌به بیان توصیه‌ها نیز کمک زیادی می‌کنند. به مثال‌های کاربرد افعال کمکی در جملات نوع سوم دقت کنید:

.If I had studied harder I might have passed the exam

اگر بیشتر درس خوانده بودم ممکن بود بتوانم در امتحانم قبول شوم.

کاربرد جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional

کاربرد جملات شرطی نوع سوم برای بیان یک اتفاق احتمالی یا یک موقعیت غیرممکن است که در گذشته اتفاق نیفتاده است. نتیجۀ این جملات احتمالی است. جملات شرطی نوع سوم آن دسته از جملاتی هستند که کاملاً فرضی و غیر واقعی بوده و در حال حاضر نمی‌توان از آن شرط نتیجه‌ای به دست آورد. در بیان جملات شرطی نوع سوم معمولاً حسرت همراه با ناراحتی بیان می‌شود که واقعیت حال نیز با آن چه بیان می‌شود مخالف است. در ادامه مثال‌هایی برای بیان این کاربرد آورده شده است:

.If I had known you were coming I would have cooked a roast chicken

اگر می‌دانستم تو به اینجا می‌آیی برایت جوجه سرخ شده پخته بودم. (اما چون نمی‌دانستم که به اینجا می‌‌آیی برایت مرغ سرخ شده نپخته‌ام.)

جملات شرطی ترکیبی Mixed type conditional

جملات شرطی ترکیبی یا Mixed type conditional آن دسته از جملاتی هستند که برای اتفاقی که در گذشته رخ داده است و تا زمان حال ادامه داشته است و در حال رخ دادن است، استفاده می‌شود.
جملات شرطی ترکیبی برای اینکه به یک حالت غیر واقعی با موقعیتی غیر حقیقی در زمان گذشته و بیان کردن نتیجۀ احتمالی آن در زمان حال استفاده می‌شود. جملات شرطی ترکیبی بر پایه و اساس آن دسته از اطلاعاتی هستند که برخلاف آنچه که ابراز می‌شوند، باشند.
جملات شرطی ترکیبی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

  • جملات شرطی ترکیبی که نتیجه در زمان حال و از یک حالت در زمان گذشته است/ Present result of a past condition
  • جملات شرطی ترکیبی که نتیجه در زمان گذشته و از یک حالت دنباله‌دار در زمان حال است. Past result of present or continuing condition

ساختار جملات شرطی ترکیبی نوع اول:

در ساختار جملات شرطی ترکیبی مهم‌ترین نکته‌ای که مد نظر قرار می‌گیرد این است که در این جملات، جملۀ نتیجه در زمان حال و از یک حالت در زمان گذشته است. ساختار این جملات به این صورت است که زمان عبارت شرطی که با حرف اضافۀ if شروع می‌شود گذشته کامل (past perfect) به معنی اگر این اتفاق افتاده بود، می‌باشد. در این ساختار این جملات زمان برای عبارت جواب شرطی زمان حال شرطی و به معنی آن وقت آن اتفاق هم می‌افتاد، است.
در جملات شرطی ترکیبی به شرط رعایت قواعد مربوط به کاما و if می‌توان جای جملۀ شرط و جواب شرط را جابه‌جا کرد. در این جملات اگر شرط با if شروع شود در ادامۀ جمله به کاما نیاز است و اگر جمله با جواب شرط شروع شود باید کاما حذف شود. به مثال‌هایی که فهم این موضوع را ساده‌تر می‌کنند توجه کنید:

.If I had studied harder at university, I would have a better job now

.I would have a better job now if I had studied harder at school

اگر در دانشگاه بیشتر تلاش کرده بودم در حال حاضر شغل بهتری داشتم.

کاربرد جملات شرطی ترکیبی نوع اول

این جملات در واقع بیانگر حالتی هستند که به یک حالتی که غیر واقعی است و در زمان گذشته اتفاق افتاده است اشاره می‌کنند. نتیجه در این جملات احتمالی است. موقعیتی که در این جملات بیان می‌شود برخلاف واقعیت زمان گذشته و زمان حال هستند.
در این جملات زمان عبارت شرطی گذشته است و این جمله با حرف اضافۀ if آغاز می‌شود. زمان در جملۀ جواب شرط نیز حال است. برای فهم بهتر این مطلب به مثال زیر دقت کنید:

.If I had studied I would have my master degree

اگر برای آزمون مطالعه کرده بودم الآن مدرک کارشناسی ارشد را گرفته بودم. (اما من در گذشته مطالعه نکردم و در حال حاضر مدرک ارشد ندارم.)

ساختار جملات شرطی ترکیبی نوع دوم

در این جملات که شرطی ترکیبی نوع دوم هستند نتیجۀ جمله مربوط به زمان گذشته است و حالتی که در آن بیان می‌شود دنباله‌دار است یا زمان حال را توصیف می‌کند. در این جملات عبارت شرطی گذشته ساده (simple past) به معنی اگر این اتفاق افتاد، است و با حرف اضافۀ if شروع می‌شود و زمان در عبارت جواب شرط نیز زمان کامل شرطی و به معنی آن وقت آن اتفاق هم می‌افتاد، است.
در این جملات به شرط اینکه اگر جملۀ شرطی با if شروع شد، کاما باید قرار بگیرد و اگر با جواب شرط شروع شد کاما باید حذف شود می‌توان جای جملۀ شرط و جواب شرط را جابه جا کرد.
در ادامه می‌توانید به مثال‌هایی که برای این موضوع آورده شده است، توجه کنید:

.If I wasn’t afraid of beetles, I would have picked it up

.I would have picked it up if I wasn’t afraid of beetles

اگر از سوسک‌ها نمی‌ترسیدم آن را برداشته بودم.

.If I wasn’t busy, I would have been happy to help you

.I would have been happy to help you if I wasn’t busy

اگر سرم شلوغ نبود بسیار خوشحال می‌شدم که به تو کمک کنم.

کاربرد جملات شرطی ترکیبی نوع دوم

در این عبارات که نتیجه در زمان گذشته به حالتی که دنباله‌دار است یا در زمان حال است به موقعیتی که غیر واقعی است و به زمان حال اشاره دارد و نتیجۀ آن نیز احتمالی است و در زمان گذشته رخ داده اشاره می‌کند.
جملات شرطی ترکیبی نوع دوم زمان عبارات شرطی حالا یا همیشه است. زمان در عبارت جواب شرط در این جملات قبل از حالا است. برای فهمیدن بهتر این دستور گرامر به مطلب زیر دقت کنید:

.If he wasn’t afraid of flying, he wouldn’t have traveled by train

اگر از پرواز کردن با هواپیما نمی‌ترسید (که در حال حاضر هنوز می‌ترسد) با قایق مسافرت نکرده بود (که کرد).

مروری بر جملات شرطی در زبان انگلیسی

در این مقاله به آموزش مبحث جملات شرطی در زبان انگلیسی پرداختیم. همان‌طور که در این مقاله آموختید متوجه شدید که جملات شرطی برای این موضوع استفاده می‌شوند که بتوان حدس زد چه اتفاقی می‌تواند رخ دهد، چه چیزی ممکن است رخ دهد و یا آرزو و احتمال رخ دادن چه چیزی وجود دارد. در این مطلب آموختید که در اکثر جملات شرطی از حرف اضافۀ if استفاده می‌شود و یکی از افعال جمله مربوط به گذشته است و در ادامه نیز جملۀ شرطی به گذشتۀ غیر واقعی اشاره می‌کند.

آموزش صفر تا صد زبان انگلیسی در موسسه کوییک

جملات شرطی فقط یکی از گرامرهای مهم در زبان انگلیسی به حساب می‌آید. همانطور که می‌دانید پیکره اصلی زبان انگلیسی شامل دستور زبان آن است. برای یادگیری کامل زبان انگلیسی و شرکت در کلاس‌های آنلاین و حضوری٬ خصوصی و گروهی کافیست با مشاورین ما تماس گرفته و با شرکت در تعیین سطح رایگان٬ به تمامی اصول و قواعد زبان انگلیسی مسلط شوید.

این نوشته چقدر مفید بود؟

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 21 میانگین: 4.2]

4 نظر یا سوال
Inline Feedbacks
View all comments
delarak

ممنون خوب بود با جزئیات بود

مرتضی
پاسخ به  delarak

خاهش‌ می کنم

آرش

حال استمراری هم میشه

سپیده

خیلی پیچیده و سنگین توضیح داده شده مفهوم جملات خیلی پیچ و تاب داده شده .

موسسه تخصصی زبان کوییک - آموزش تضمینی زبان از مبتدی تا پیشرفته