جملات شرطی در زبان انگلیسی

جملۀ شرطی صفر Zero conditional

جملۀ شرطی صفر برای توصیف موارد و حالاتی کاربرد دارد که زمان مورد نظر «حالا/ now» یا «همیشه/ always» باشد. در این دسته از جملات موقعیت مورد نظر نیز که در جملات به آن‌ها اشاره می‌شود، موقعیت واقعی (real) و ممکن (possible) است.
از جملات شرطی صفر برای توصیف و اشاره به آن دسته از مواردی استفاده می‌شود که در رابطه با حقایق کلی و عمومی صحبت می‌شود و عموم مردم آن موارد را می‌پذیرند. زمان افعالی که در این دسته از جملات استفاده می‌شود، زمان حال ساده (simple present) است و باید به این فعل در وصف جملات دقت کرد.
از دیگر نکاتی که در قواعد گرامری جملات نوع صفر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که گاهی if به معنی اگر با when به معنی وقتی می‌تواند جابه‌جا شود و در معنی جملات هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود.

ساختار جملات شرطی صفر Zero conditional

در این قسمت از آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی به آموزش ساختار جملۀ شرطی صفر می‌پردازیم.
ساختار این جملات به این صورت است:

Subject+ infinitive of the main verb+ about + am/is/are + simple verb + to

در ساختار جملات شرط صفر، قسمت جمله شرط یا If clause شامل فعل (حال ساده) If + simple present است که به معنی اگر این اتفاق بیفتد است. در این ساختار قسمت جواب شرط یا Main clause شامل (حال ساده) simple present به معنی آن وقت این اتفاق می‌افتد، است.

در جملات شرطی صفر ترتیبی برای قرار گرفتن جملۀ شرطی و جواب شرط وجود ندارد و جابه جایی این دو بخش ممکن است. در جابه جایی این دو قسمت باید به این نکته دقت کرد که اگر جملۀ شما با حرف if شروع شود در جمله به کامل نیاز است. در صورتی که جملۀ شرطی با جواب شرط شروع شده باشد جملۀ شرطی به کامل نیاز ندارد.
در جملات شرطی صفر به راحتی می‌توان if و when را جابه جا کرد چون در این جملات هدف بیان کردن حقایق کلی و اثبات شده است که به حقیقت پیوسته اند و در این جملات می‌توان از هر دو کلمه استفاده کرد. در ادامه با مثال‌هایی از جملات شرطی صفر آشنا می‌شوید.

• If you heat ice, it melts or Ice melts if you heat it
• When you heat ice, it melts or Ice melts when you heat it
• If it rains, the grass gets wet or The grass gets wet if it rains
• When it rains, the grass gets wet or The grass gets wet when it rains

کاربرد جملۀ شرطی صفر Zero conditional

زمان اصلی در بیان جملات جملۀ شرطی صفر Zero conditional زمان حالا (now) یا همیشه (always) است. در این جملات چون به موقعیت‌های حقیقی و مسائلی که اثبات شده هستند اشاره می‌کنیم باید به موقعیت واقعی و یا ممکن اشاره کنیم. مثال‌‌هایی که در ادامه ذکر شده است اشاره به این نکته دارد:

.If you boil water, it becomes a steam

اگر آب را بجوشانید، بخار می‌شود

.Flowers die if they don’t get enough nutrient

اگر به گل‌ها به مقدار ماده مغذی نرسد، پژمرده می‌شوند.

.If my wife has a cold, I usually catch it

اگر همسرم دچار سرماخوردگی شود من هم معمولاً از او می‌گیرم.

.If you mix red and yellow, you get orange

اگر رنگ قرمز را با رنگ زرد ترکیب کنید رنگ نارنجی به دست می‌آید.

از دیگرمواردی که از جملات شرطی صفر برای توصیف آن‌ها استفاده می‌شود زمانی است که هدف افراد آدرس دادن و یا راهنمایی کردن باشد. تفاوتی که در ساختار این جملات به کار برده می‌شود فعل امر است. فعل امر در این جملات به جای جواب شرط باید بیاید. برای این مورد به مثال‌های زیر دقت کنید:

Meet me here if we get separated

اگر از هم جدا شدیم اینجا من رو پیدا کنید.

.If you want to come, call me after 6:00

اگر قصد دارید بیایید بعد از ساعت ۶ با من تماس بگیرید.

.Ask Mark if you’re not sure what to do

اگر مطمئن نیستید که باید چه کاری انجام دهید از مارک سؤال کنید.

وIf Sarah phones, tell her to meet me at the cinema

اگر سارا تماس گرفت به او بگو من رو داخل سینما پیدا کند.

جملۀ شرطی نوع اول Type 1 conditional

وقتی هدف این است که یک دنیای واقعی یا یک موقعیت خاص توصیف شود از جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional استفاده می‌شود. این جملات به حالتی که ممکن (possible condition) است و نتیجۀ آن احتمالی (probable result) می‌باشد، اشاره می‌کند.

ساختار جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional

در ادامۀ مبحث آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی به ساختار جملات شرطی نوع اول می‌پردازیم.
در ساختار این جملات باید به این نکته توجه کرد که وقتی جملۀ شرطی نوع اول با کلمۀ if شروع می‌شود جمله حال ساده (simple present) است و معنی اگر این اتفاق بیفتد دارد. در این جملات زمان در جملۀ اصلی یا جواب شرط باید آیندۀ ساده (simple future) باشد که به معنی آن وقت آن اتفاق خواهد افتاد است.
در جملات شرطی نوع اول نیز ترتیب قرار گرفتن جملۀ شرط و جواب شرط قواعد خاصی ندارد و امکان جابه‌جایی آن‌ها وجود دارد. در این جملات فقط باید در صورتی که جملات جابه جا شدند به کاما و if توجه کرد. در این جملات اگر جمله با if شروع شود به کاما نیاز دارد و اگر جملۀ شرطی نوع اول با جواب شرط آغاز شود کاما حذف می‌شود.

.If you don’t hurry, you will miss the train

.You will miss the train if you don’t hurry

اگر عجله نکنی به قطار هم نمیرسی.

.If it rains today, you will get wet

.You will get wet if it rains today

اگر امروز باران ببارد تو خیس خواهی شد.

کاربرد جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional

در جملات شرطی نوع اول باید به این نکته دقت شود که زمان مورد نظری که بیان می‌شود زمان حال و یا زمان آینده است و موقعیتی که در این جملات موجود است موقعیت واقعی است. این جملات شرطی نوع اول به یک حالت ممکن یا possible condition که دارای نتیجۀ متحمل یا probable result نیز هستند اشاره می‌کنند.
جملات شرطی نوع اول در لیست آن دسته از جملاتی قرار می‌گیرند که بر پایۀ واقعیت هستند. کاربرد متمایز جملات نوع اول این است که این جملات برای هشدار دادن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. به مثال‌هایی که در ادامه برای این موضوع مطرح شده است دقت کنید:

.If you don’t leave, I’ll call the police

اگر این محل را ترک نکنی با پلیس تماس می‌گیرم.

.If you don’t drop the gun, I’ll shoot

اگر اسلحه را نیندازی من شلیک می‌کنم.

.If you drop that glass, it will break

اگر آن لیوان را بیندازی، خواهد شکست.

Nobody will notice if you make a mistake

اگر اشتباهی انجام بدهید کسی متوجه نخواهد شد.

.If I have time, I’ll finish that letter

اگر وقت داشته باشم آن نامه را تمام خواهم کرد.

.What will you do if you miss the plane

اگر نتوانی به پروازت برسی چه کاری انجام می‌دهی؟

نکته: در جملات شرطی نوع اول برای جملاتی که از احتمالی کمتری برخوردار هستند می‌توان از افعال modal مانند may یا might استفاده کرد. این افعال به جای فعل will که قطعیت بیشتری را بیان می‌کنند قرار خواهند گرفت. برای توضیح دقیق‌‌تر این نکته به مثال‌های زیر دقت کنید.

.If you drop that glass, it might break

اگر آن لیوان را بیندازی ممکن است بشکند.

.I may finish that letter if I have time

اگر وقت داشته باشم احتمالاً آن نامه را تمام خواهم کرد.

جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

جملۀ شرطی نوع دوم Type 2 conditional جملاتی هستند که برای اشاره و یا توصیف آن دسته از مواردی به کار می‌روند که در زمان حال و یا زمان زمانی دیگری رخ داده‌اند. موقعیتی که در این جملات توصیف می‌شود موقعیت غیر واقعی است.
موقعیت غیر واقعی آن دسته از مواردی هستند که در جملات شرطی نوع دوم نمی‌توانند بیان کنندۀ یک واقعیت باشند و حالتی فرضی یا احتمالی را بیان می‌کنند. نتیجه نیز در این جملات احتمالی است.

ساختار جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

در مبحث آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی رسیدیم به بیان ساختار جملات شرطی نوع دوم که در ادامه با این ساختار و ترکیب آشنا خواهید شد.
ساختار جملات شرطی نوع دوم اگر جملۀ شرطی با حرف اضافۀ if آغاز شود گذشته ساده (simple past) به معنی اگر این اتفاق افتاده بود، است. زمان فعل در قسمت جملۀ اصلی یا جواب شرط، حال شرطی (present conditional) یا حال استمراری شرطی (present continuou conditional) به معنی آن وقت آن اتفاق هم می‌افتاد، است.
در تمامی جملات شرطی نوع دوم می‌توان ترتیب قرار گرفتن جملۀ شرط و جملۀ جواب شرطی را جابه‌جا کرده و می‌‌توان این‌گونه گفت که جای آن‌ها ثابت نیست. اگر تصمیم گرفتید جای این دو جمله را تغییر دهید ‌به علامت‌گذاری‌ها و if باید دقت کنید. اگر حرف if در ابتدای جمله قرار بگیرد در ادامۀ جمله به کاما نیاز است و در صورتی که جملۀ شرطی با جواب شرط آغاز شود کاما باید از جمله حذف شود. در ادامه مثال‌هایی برای بیان دقیق‌تر این موضوع آورده شده است.

.If it rained, you would get wet یا You would get wet if it rained

اگر باران باریده بود تو خیس شده بودی یا باران نباریده و الآن خیس نیستی.

.If you went back home earlier, you wouldn’t be so tired

.You wouldn’t be so tired if you went back home earlier

اگر زودتر برگشته بودی خونه تا بخوابی الآن خسته نبودی یا زودتر برنگشتی خونه و الآن خسته هستی.

. she fell, she would hurt herself یا .She would hurt herself if she fell

اگر او افتاده بود الآن آسیب دیده بود یا نیفتاده پس در نتیجه آسیب ندیده است.

کاربرد جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

یکی از اساسی‌ترین کاربردهای جملات شرطی این است که این جملات برای بیان حوادثی که فرضی یا محال هستند بیان می‌شوند. موقعیت فرضی یا احتمالی در این جملات با یک نتیجۀ غیر حقیقی نیز همراه است. در رابطه با کاربرد جملات شرطی نوع دوم می‌توانید به مثال‌های زیر دقت کنید:

.If you really loved me, you would buy me a luxury car

اگر واقع من را دوست داشتی برای من یک ماشین لوکس می‌خریدی. (اما من را واقع دوست نداری.)

.If I was the Queen of Switzerland, I would give everyone a bread

اگر من ملکۀ سوئیس بودم به همۀ افراد یک عدد نان می‌دادم. (اما من ملکۀ انگلستان نیستم)

.If the weather wasn’t so bad, we would go to the park

اگر هوا به این اندازه بد نبود الآن می‌رفتیم پارک. (اما هوا بسیار بد هست و نمی‌توانیم به پارک برویم.)

نکته: در جملات شرطی نوع دوم معمولاً ترجیح بر این است که به جای if I was از if i were استفاده شود.
برای بیان مثال‌هایی در رابطه با این نکته به جملات زیر دقت کنید:

.If I were younger, I would buy this colorful skirt

اگر جوان‌تر بودم حتماً آن دامن رنگارنگ را می‌خریدم.

.If I were you, I would go on diet

اگر من به جای تو بودم قطعاً رژیم می‌گرفتم.

نکته: در جملات شرطی نوع دوم می‌توان به جای استفاده از فعلی مانند would از افعال modal استفاده کرد. این افعال برای بیان کردن اطمینان، کسب اجازه و یا بیان توصیه‌ای در موارد خاص استفاده می‌شود و در ادامه مثال‌هایی برای بیان دقیق‌تر این موضوع آورده شده است که می‌توانید به آن‌ها دقت کنید:

.We might buy a newer car if we had more money

این احتمال بیشتر بود که اتومبیل جدیدی بخریم اگر پول بیشتری در اختیار داشتیم.

.He could go to the theater if you gave her your ticket

او می‌توانست به تئاتر برود اگر تو بلیت را به او می‌دادی.

زمان در جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional

زمان حال شرطی برای هر نوع فعلی که بخواهیم در جمله به کار ببریم از دو بخش تشکیل می‌شود:
شکل سادۀ فعل + would. مثال‌های زیر برای بیان این موضوع آورده شده‌اند:

• He would go
• They would stay