آموزش گرامر گذشته کامل در انگلیسی (Past Perfect) با مثال

Q: گذشته کامل در انگلیسی چه زمانی استفاده میشود و ساختار آن چیست؟

گذشته کامل در انگلیسی زمانی استفاده میشود که بخواهیم نشان دهیم عملی پیش از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است و ساختار آن شامل فعل کمکی had به همراه شکل سوم فعل اصلی (past participle) است، به طوری که فرمول کلی آن Subject + had + Past Participle میباشد.

زمان گذشته کامل در انگلیسی یکی از مهم‌ترین زمان‌ها در گرامر است که برای بیان رخدادی استفاده می‌شود که پیش از یک عمل دیگر در گذشته اتفاق افتاده است، یعنی به کمک آن می‌توانیم ترتیب و توالی رویدادها را مشخص کنیم. در این ساختار معمولاً از فعل کمکی had به همراه شکل سوم فعل (past participle) استفاده می‌شود.

برای مثال در جمله She had finished her homework before her friend arrived، ابتدا تکلیف انجام شده و بعد دوستش رسیده است. درک درست گذشته کامل در انگلیسی به زبان‌آموز کمک می‌کند تا روایت‌های دقیق‌تری از تجربیات گذشته بیان کند و موقعیت‌های مختلف را با وضوح بیشتری توضیح دهد.

جدول محتوایی

ساختار گذشته کامل
کاربردهای گذشته کامل
ساختارهای صرفی
قیود مناسب برای گذشته کامل
تفاوت گذشته کامل با سایر زمان‌ها
سوالات متداول

ساختار گذشته کامل

ساختار گذشته کامل در انگلیسی به این صورت است که ابتدا از فعل کمکی had برای همه‌ی فاعل‌ها (I, you, he, she, it, we, they) استفاده می‌کنیم و سپس شکل سوم فعل اصلی یا همان past participle می‌آید، بنابراین فرمول کلی آن Subject + had + Past Participle + (rest of sentence) است.

مثلاً در جمله I had seen that movie before you told me about it می‌بینیم که فاعل (I) همراه با had آمده و بعد فعل اصلی در شکل سوم (seen) قرار گرفته است.

نکته مهم این است که در گذشته کامل، فرقی ندارد فاعل مفرد باشد یا جمع، همیشه از had استفاده می‌کنیم و سپس فعل را در حالت سوم می‌آوریم. این ساختار معمولاً زمانی کاربرد دارد که بخواهیم نشان دهیم عملی قبل از عمل دیگر در گذشته رخ داده است، به همین دلیل گذشته کامل در انگلیسی به ما کمک می‌کند ترتیب دقیق اتفاقات را مشخص کنیم و ابهامی در زمان وقوع رخدادها باقی نماند.

کاربردهای گذشته کامل

گذشته کامل در انگلیسی زمانی به کار می‌رود که بخواهیم روشن کنیم یک عمل قبل از عمل دیگری در گذشته انجام شده است و به کمک آن می‌توانیم توالی رویدادها را دقیق‌تر بیان کنیم. این زمان علاوه بر نشان دادن تقدم وقوع عمل‌ها، در موقعیت‌های خاصی مثل بیان تجربه‌ها، توضیح علت و دلیل یک رویداد یا حتی در جملات شرطی نوع سوم نیز استفاده می‌شود. حالا در ادامه به کاربردهای اصلی گذشته کامل پرداخته‌ایم:

بیان عملی که پیش از عملی دیگر رخ داده

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای گذشته کامل در انگلیسی بیان عملی است که پیش از عملی دیگر در گذشته رخ داده است؛ این کاربرد به ما کمک می‌کند ترتیب دقیق اتفاقات را مشخص کنیم و ابهامی در زمان وقوع آن‌ها باقی نماند. برای مثال در جمله I had finished my homework before my friend arrived، ابتدا تکلیف انجام شده و سپس دوست ما رسیده است.

بنابراین با استفاده از گذشته کامل روشن می‌کنیم که کدام عمل زودتر اتفاق افتاده است. این ساختار به ویژه در روایت داستان‌ها و توضیح رویدادهای پشت سر هم در گذشته بسیار کاربردی است و باعث می‌شود شنونده یا خواننده کاملاً درک کند توالی رخدادها چگونه بوده است.

بیان عملی که پیش از تاریخ/زمانی مشخص رخ داده

یکی دیگر از کاربردهای مهم گذشته کامل در انگلیسی بیان عملی است که پیش از تاریخ یا زمان مشخصی در گذشته رخ داده است. این کاربرد زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم نشان دهیم تا یک نقطه خاص در گذشته، عملی کامل شده بود یا تجربه‌ای رخ داده بود. برای مثال در جمله By 8 o’clock, she had already left for work، نشان داده می‌شود که تا ساعت ۸ او پیش از آن زمان به محل کار رفته بود و عمل ترک کردن او قبل از آن ساعت تمام شده بود. این شکل از گذشته کامل به ما امکان می‌دهد تأکید کنیم عملی قبل از یک زمان معین به پایان رسیده و به وضوح ترتیب وقایع را نسبت به زمان مشخصی در گذشته بیان کنیم.

بیان اتفاق‌های تکراری

یکی از کاربردهای کمتر شناخته شده گذشته کامل در انگلیسی برای بیان اتفاق‌های تکراری یا عاداتی است که قبل از یک زمان مشخص در گذشته بارها اتفاق افتاده‌اند. این کاربرد به ما کمک می‌کند نشان دهیم عملی به صورت مکرر یا عادت‌گونه پیش از رویداد دیگری در گذشته رخ داده است.

برای مثال در جمله He had visited that museum many times before it closed مشخص می‌کنیم که او پیش از بسته شدن موزه چندین بار آن را بازدید کرده بود. استفاده از گذشته کامل در این حالت به روایت جزئیات دقیق‌تر و نشان دادن روند تکرار یک عمل قبل از زمان مشخص در گذشته کمک می‌کند و باعث می‌شود ترتیب وقایع و میزان تکرار آن‌ها برای مخاطب واضح شود.

بیان تجربه تا نقطه‌ای در گذشته

یکی دیگر از کاربردهای مهم گذشته کامل در انگلیسی بیان تجربه‌ای است که تا یک نقطه مشخص در گذشته رخ داده است. این کاربرد زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم نشان دهیم فرد قبل از یک زمان یا رویداد خاص چه تجربه‌هایی داشته یا چه کارهایی انجام داده است.

برای مثال در جمله I had never traveled abroad before I turned twenty، مشخص می‌کنیم که تا قبل از بیستمین سال زندگی، هیچ تجربه سفر به خارج از کشور نداشته‌ایم. گذشته کامل در این حالت به ما امکان می‌دهد تأکید کنیم تجربه یا عدم تجربه‌ای پیش از یک نقطه زمانی مشخص در گذشته وجود داشته و روایت ما درباره رویدادها دقیق‌تر و روشن‌تر باشد.

بیان اثر و نتیجه‌ی عمل

یکی دیگر از کاربردهای گذشته کامل در انگلیسی بیان اثر یا نتیجه‌ی عملی است که پیش از رویداد دیگری در گذشته رخ داده است. این کاربرد زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم نشان دهیم یک عمل باعث ایجاد نتیجه یا شرایطی شده که در زمان بعدی قابل مشاهده بوده است.

برای مثال در جمله She was nervous because she had forgotten her notes، فراموش کردن یادداشت‌ها پیش از لحظه حالِ عصبی بودن او رخ داده و همان عمل علت ایجاد حالت عصبی شده است. گذشته کامل در این حالت به ما کمک می‌کند رابطه علت و معلولی بین دو رویداد در گذشته را روشن کنیم و نشان دهیم که اثر یا نتیجه‌ی عملی قبلاً شکل گرفته و بر رویداد بعدی تأثیر گذاشته است.

استفاده با before

یکی از کاربردهای رایج گذشته کامل در انگلیسی استفاده همراه با کلمه‌ی before برای مشخص کردن ترتیب وقوع دو رویداد در گذشته است. این ساختار به ما کمک می‌کند روشن کنیم عملی پیش از عمل دیگر به پایان رسیده است. برای مثال در جمله I had eaten breakfast before I left for school، ابتدا صبحانه خورده شده و سپس فرد به مدرسه رفته است، بنابراین با استفاده از گذشته کامل همراه با before ترتیب دقیق رخدادها مشخص می‌شود.

این ترکیب به ویژه در روایت داستان‌ها، گزارش رویدادها و توضیح مراحل وقوع اتفاقات بسیار کاربردی است و باعث می‌شود شنونده یا خواننده بدون ابهام درک کند کدام عمل زودتر اتفاق افتاده است.

استفاده با since و for

یکی از کاربردهای گذشته کامل در انگلیسی استفاده همراه با since و for برای بیان مدت زمان یک عمل یا وضعیت که تا نقطه‌ای در گذشته ادامه داشته است. Since برای مشخص کردن نقطه شروع عمل در گذشته و for برای بیان طول مدت آن استفاده می‌شود.

برای مثال در جمله She had lived in Paris for five years before she moved to London، مشخص می‌کنیم که زندگی او در پاریس پنج سال طول کشیده و پیش از نقل مکان به لندن به پایان رسیده است. همچنین در جمله He had been unhappy since his childhood، نشان داده می‌شود که ناراحتی او از کودکی آغاز شده و تا نقطه‌ای در گذشته ادامه داشته است.

استفاده از since و for همراه با گذشته کامل به بیان دقیق مدت زمان و شروع یک عمل یا حالت پیش از رویداد دیگری در گذشته کمک می‌کند و توالی و طول زمان وقایع را شفاف‌تر می‌سازد.

جملات شرطی (به‌ویژه شرطی نوع سوم)

یکی از مهم‌ترین کاربردهای گذشته کامل در انگلیسی در جملات شرطی، به‌ویژه شرطی نوع سوم است که برای بیان شرایط غیرواقعی یا فرضی در گذشته استفاده می‌شود. در این نوع جملات، بخش شرط با گذشته کامل ساخته می‌شود تا نشان دهد عملی در گذشته اتفاق نیفتاده و نتیجه‌ی آن نیز در گذشته متفاوت بوده است.

برای مثال در جمله If she had studied harder, she would have passed the exam، شرط (مطالعه بیشتر) پیش از نتیجه (قبولی در امتحان) در گذشته بوده و تحقق نیافته است. گذشته کامل در این حالت به ما امکان می‌دهد فرضیات و نتایج غیرواقعی گذشته را به صورت دقیق و روشن بیان کنیم و نشان دهیم که اگر عمل خاصی در گذشته رخ داده بود، نتیجه متفاوتی حاصل می‌شد.

نقل‌قول غیرمستقیم

زمانی که می‌خواهیم گفته‌ها یا رویدادهایی را از گذشته بازگو کنیم و آن‌ها پیش از زمان بیان رخ داده‌اند. در این حالت، اگر جمله‌ی اصلی گذشته ساده یا گذشته کامل داشته باشد، در نقل‌قول غیرمستقیم اغلب از گذشته کامل استفاده می‌کنیم تا ترتیب دقیق وقایع حفظ شود.

برای مثال در جمله‌ی مستقیم She said, “I had already finished my work”، در نقل‌قول غیرمستقیم تبدیل می‌شود به She said that she had already finished her work؛ به این ترتیب روشن می‌شود که تکمیل کار پیش از زمان بیان صحبت رخ داده است. استفاده از گذشته کامل در نقل‌قول غیرمستقیم باعث می‌شود روایت دقیق‌تر و روشن‌تر باشد و ترتیب واقعی رویدادها برای شنونده یا خواننده قابل فهم شود.

وجه شرطی

برای بیان شرایط غیرواقعی، فرضی یا آرزوها در گذشته به کار می‌رود. در این حالت، گذشته کامل نشان می‌دهد عملی در گذشته اتفاق نیفتاده و اثر آن بر شرایط بعدی ملموس است. برای مثال در جمله I wish I had studied more for the exam، نشان می‌دهد که مطالعه‌ی بیشتر در گذشته انجام نشده و حالا آرزو داریم که آن کار را انجام داده بودیم.

استفاده از گذشته کامل در وجه شرطی به ما کمک می‌کند حس تاسف، پشیمانی یا فرضیات غیرواقعی گذشته را به شکل دقیق و واضح بیان کنیم و تفاوت بین واقعیت و حالت فرضی در گذشته را روشن سازد.

بیان تأسف و پشیمانی درباره گذشته

برای بیان تأسف و پشیمانی درباره گذشته است. در این حالت، گذشته کامل به ما امکان می‌دهد نشان دهیم عملی در گذشته انجام نشده و اکنون فرد از آن ناراحت یا پشیمان است. معمولاً در این نوع جملات از عباراتی مانند I wish یا If only همراه با گذشته کامل استفاده می‌شود تا حس تأسف یا آرزو برای تغییر گذشته منتقل شود.

برای مثال در جمله I wish I had told her the truth، نشان داده می‌شود که حقیقت را نگفته‌ایم و حالا از این موضوع پشیمانیم. این کاربرد گذشته کامل به بیان دقیق احساسات درباره وقایع گذشته کمک می‌کند و شنونده یا خواننده را درک بهتری از پشیمانی یا ناراحتی شخص می‌دهد.

ساختارهای صرفی

ساختارهای صرفی گذشته کامل در انگلیسی به شکل ساده و قابل فهم شامل استفاده از فعل کمکی had برای همه‌ی فاعل‌ها و سپس شکل سوم فعل اصلی (past participle) است، به طوری که فرمول کلی آن Subject + had + Past Participle + (rest of sentence) می‌باشد.

برای مثال در جمله They had completed the project before the deadline، فعل کمکی had برای فاعل جمع they آمده و سپس فعل اصلی در شکل سوم (completed) قرار گرفته است.

این ساختار در جملات مثبت، منفی و سوالی قابل استفاده است؛ در جملات منفی با اضافه کردن not به had مانند She had not finished her homework, و در جملات سوالی با جابه‌جایی فعل کمکی و فاعل مانند Had he already left when you arrived ساخته می‌شود. درک و استفاده صحیح از این ساختارهای صرفی باعث می‌شود بتوانیم ترتیب دقیق اتفاقات گذشته، علت و معلول و تجربه‌ها را به روشنی بیان کنیم.

منفی کردن زمان گذشته کامل

برای منفی کردن زمان گذشته کامل در انگلیسی، کافی است بعد از فعل کمکی had از not استفاده کنیم تا نشان دهیم عملی در گذشته اتفاق نیفتاده است. ساختار جملات منفی به شکل Subject + had + not + Past Participle + (rest of sentence) می‌باشد.

به عنوان مثال در جمله They had not seen that movie before last week، نشان داده می‌شود که آن‌ها تا هفته گذشته آن فیلم را ندیده بودند. این روش برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است و به وضوح تأکید می‌کند که عمل مورد نظر پیش از زمان دیگری در گذشته رخ نداده است. همچنین در زبان محاوره‌ای و نوشتاری می‌توان hadn’t را به جای had not به کار برد، مانند She hadn’t finished her homework when I called.

سوالی کردن زمان گذشته کامل

برای سوالی کردن زمان گذشته کامل در انگلیسی، فعل کمکی had را قبل از فاعل قرار می‌دهیم تا نشان دهیم پرسشی درباره وقوع عملی در گذشته داریم. ساختار کلی جملات سوالی به شکل Had + Subject + Past Participle + (rest of sentence) است.

برای مثال در جمله Had they finished the project before the deadline?، جای فعل کمکی had قبل از فاعل they آمده و سؤال می‌کند که آیا آن‌ها قبل از مهلت پروژه را تمام کرده بودند یا خیر. این روش برای همه‌ی فاعل‌ها یکسان است و به کمک آن می‌توانیم درباره ترتیب یا وقوع عملی در گذشته پرسش کنیم. همچنین می‌توان از کوتاه‌نویسی در پاسخ‌های کوتاه استفاده کرد، مانند Yes, they had یا No, they hadn’t.

مجهول کردن زمان گذشته کامل

برای مجهول کردن زمان گذشته کامل در انگلیسی، از ساختار Subject + had + been + Past Participle (of main verb) + (rest of sentence) استفاده می‌کنیم تا نشان دهیم عملی توسط فاعل انجام نشده بلکه بر روی آن صورت گرفته است. برای مثال در جمله The project had been completed before the deadline، پروژه انجام شده است اما فاعل مشخص نشده و تأکید بر خود عمل است.

این ساختار در جملات مثبت، منفی و سوالی قابل استفاده است؛ در جملات منفی به شکل The project had not been completed before the deadline و در جملات سوالی به شکل Had the project been completed before the deadline ساخته می‌شود. استفاده از حالت مجهول در گذشته کامل به ما امکان می‌دهد تمرکز را روی عمل یا نتیجه آن بگذاریم و فاعل را حذف کنیم، که در گزارش‌ها و متون رسمی بسیار کاربردی است.

قیود مناسب برای گذشته کامل

در گذشته کامل در انگلیسی استفاده از قیود زمانی و عباراتی که ترتیب و زمان وقوع اعمال را مشخص می‌کنند بسیار رایج است. این قیود کمک می‌کنند روشن شود عملی قبل از چه زمانی یا پیش از چه رویدادی در گذشته اتفاق افتاده است و بیان را دقیق‌تر و گویا‌تر می‌کنند. برخی از مهم‌ترین قیود مناسب برای گذشته کامل عبارت‌اند از:

Before

این قید برای نشان دادن این که عملی پیش از عمل دیگری رخ داده استفاده می‌شود. برای مثال در جمله She had left before I arrived، مشخص می‌کند که ترک کردن او قبل از رسیدن من اتفاق افتاده است و ترتیب رخدادها کاملاً روشن است.

After

با قید after، گذشته کامل برای بیان عملی که بعد از عملی دیگر رخ داده یا تکمیل شده به کار می‌رود تا ترتیب وقایع روشن شود، مانند After he had finished his homework, he went out to play که نشان می‌دهد انجام تکلیف پیش از رفتن به بازی تمام شده است.

این قید برای اشاره به نقطه زمانی مشخص در گذشته استفاده می‌شود و نشان می‌دهد عملی تا آن زمان کامل شده است؛ مثل جمله By 7 o’clock, they had arrived at the station که می‌گوید تا ساعت ۷، رسیدن آن‌ها به ایستگاه انجام شده بود.

Already

این قید تأکید می‌کند که عملی پیش از زمان یا رویداد دیگری در گذشته کامل شده است، مانند I had already eaten when he called که نشان می‌دهد قبل از تماس او، غذا خوردن انجام شده بود.

Just

قید just برای نشان دادن عملی که خیلی نزدیک به زمان دیگری در گذشته انجام شده است به کار می‌رود، مثل She had just left when I arrived، که بیان می‌کند ترک کردن او دقیقاً پیش از رسیدن من اتفاق افتاده بود.

Never / Ever

این قیود برای بیان تجربه‌ها یا عدم تجربه‌ها تا زمان مشخص در گذشته استفاده می‌شوند؛ به عنوان مثال I had never seen such a beautiful place before نشان می‌دهد تا آن زمان چنین تجربه‌ای نداشته‌ایم.

تفاوت گذشته کامل با سایر زمان‌ها

زمان گذشته کامل در انگلیسی با سایر زمان‌های گذشته مانند گذشته ساده و گذشته استمراری تفاوت مهمی دارد، زیرا تمرکز آن بر ترتیب وقوع رویدادها و پیشی یک عمل نسبت به عمل دیگر در گذشته است. گذشته ساده صرفاً بیانگر وقوع یک عمل در گذشته است بدون آنکه مشخص کند عملی پیش از عمل دیگر رخ داده یا نه، و گذشته استمراری نشان‌دهنده عملی در جریان انجام در زمان مشخصی از گذشته است.

استفاده از گذشته کامل به ما امکان می‌دهد روابط علت و معلولی، تجربه‌ها و توالی دقیق وقایع گذشته را بیان کنیم، در حالی که زمان‌های دیگر فقط وقوع یا روند یک عمل را نشان می‌دهند.

زمان	ساختار	کاربرد اصلی	مثال
گذشته کامل (Past Perfect)	Subject + had + Past Participle	بیان عملی که قبل از عمل دیگر در گذشته رخ داده	She had left before I arrived
گذشته ساده (Past Simple)	Subject + Past Verb	بیان وقوع یک عمل در گذشته	She left yesterday
گذشته استمراری (Past Continuous)	Subject + was/were + Verb-ing	بیان عملی در جریان انجام در زمان مشخص گذشته	She was leaving when I arrived

خلاصه مقاله

زمان گذشته کامل در انگلیسی یکی از مهم‌ترین زمان‌ها برای نشان دادن ترتیب و توالی وقایع گذشته است و هنگامی استفاده می‌شود که عملی پیش از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده باشد. این زمان با فعل کمکی had همراه با شکل سوم فعل (past participle) ساخته می‌شود و کاربردهای متنوعی دارد.

از جمله بیان عملی که پیش از عمل دیگر رخ داده، نشان دادن تجربه تا یک نقطه مشخص، تأکید بر نتیجه یا اثر عمل، استفاده در جملات شرطی نوع سوم، نقل‌قول غیرمستقیم، وجه شرطی و بیان تأسف یا پشیمانی درباره گذشته. گذشته کامل در انگلیسی همچنین با قیود زمانی مانند before, after, by, already, just, never, ever ترکیب می‌شود تا ترتیب دقیق و مدت زمان وقوع اعمال را روشن کند.

این زمان با گذشته ساده و گذشته استمراری تفاوت دارد، زیرا گذشته ساده صرفاً وقوع عمل را در گذشته نشان می‌دهد و گذشته استمراری بیانگر عملی در جریان انجام در زمان مشخص گذشته است، در حالی که گذشته کامل تمرکز اصلی‌اش بر تقدم و تأخر وقایع و روابط علت و معلولی در گذشته است و باعث می‌شود روایت وقایع دقیق و شفاف باشد.

سوالات متداول

گذشته کامل در انگلیسی چه زمانی استفاده می‌شود و ساختار آن چیست؟

گذشته کامل در انگلیسی زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم نشان دهیم عملی پیش از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است و ساختار آن شامل فعل کمکی had به همراه شکل سوم فعل اصلی (past participle) است، به طوری که فرمول کلی آن Subject + had + Past Participle می‌باشد.

چه کاربردهایی برای گذشته کامل در انگلیسی وجود دارد؟

گذشته کامل در انگلیسی کاربردهای متنوعی دارد، از جمله بیان عملی که پیش از عمل دیگر رخ داده، نشان دادن تجربه تا یک نقطه مشخص در گذشته، تأکید بر نتیجه یا اثر عمل، استفاده در جملات شرطی نوع سوم، نقل‌قول غیرمستقیم، وجه شرطی و بیان تأسف یا پشیمانی درباره گذشته، که همه این موارد به بیان دقیق‌تر توالی و روابط علت و معلولی وقایع کمک می‌کنند.

گذشته کامل با گذشته ساده و گذشته استمراری چه تفاوتی دارد؟

تفاوت گذشته کامل با گذشته ساده و گذشته استمراری در این است که گذشته ساده صرفاً وقوع یک عمل در گذشته را نشان می‌دهد، گذشته استمراری بیانگر عملی در جریان انجام در زمان مشخص گذشته است، در حالی که گذشته کامل تمرکز اصلی‌اش بر تقدم و تأخر وقایع، ترتیب دقیق رخدادها و روابط علت و معلولی در گذشته است و باعث می‌شود روایت وقایع روشن و بدون ابهام باشد.