کمتر کسی را پیدا خواهید کرد که نخواهد زبان انگلیسی را یاد بگیرد. از ابتدایی‌ترین سؤال‌های علاقه‌مندان به یادگیری زبان این است که کدام بهتر است؟ لهجه امریکن یا لهجه بریتیش؟ یا اینکه کدام آسان‌تر است؟ این زبان توسط میلیون‌ها نفر در سراسر جهان صحبت می‌شود و باتوجه‌به محل زندگی، نحوه گفتار ممکن است با دیگران متفاوت باشد. به‌ویژه اینکه لهجه مادری هر فرد بر لهجه زبان دیگر او تأثیرگذار است. بااین‌وجود تقریباً تمامی افراد می‌خواهند زبان انگلیسی را با یکی از دو لهجه بسیار محبوب امریکن یا بریتیش بیاموزند. انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی ویژگی‌های مشترک زیادی دارند؛ زیرا هر دو از یک‌زبان نشئت گرفته‌اند؛ به زبان ساده‌تر ریشه مشترک دارند. اما همچنین تفاوت‌های مهمی در این دو وجود دارد که ممکن است بر ارتباطات تأثیرگذار باشد، به‌ویژه در زمینه واژگان، دستور زبان، تلفظ و املای کلمات. در این مقاله، به جزئیاتی از زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی خواهیم پرداخت و شما را با دانش لازم برای درک هر دو زبان به شکل کامل، مجهز خواهیم کرد. با خواندن این مقاله به پاسخ تمامی سؤال‌های خود درباره تفاوت‌های لهجه بریتیش با لهجه آمریکایی خواهید رسید.
جدول محتوایی
- دلایل وجود تفاوت لهجه بریتیش و امریکن
- تفاوت لهجه امریکن و بریتیش در تلفظ
- انگلیسی بریتیش و انگلیسی امریکن با واژگان متفاوت
- انگلیسی امریکن و بریتیش با اصطلاحات متفاوت
- املا کلمات متفاوت در انگلیسی بریتیش و امریکن
- تفاوت‌های فرهنگی در لهجه‌های بریتیش و امریکن
- دستور زبان متفاوت در انگلیسی بریتانیا با انگلیسی آمریکا
- بریتیش انگلیش یا امریکن انگلیش، کدام محبوب‌تر است؟
- انگلیسی امریکن و انگلیسی بریتیش، کدام بهتر است؟
- لهجه بریتیش و امریکن را با موسسه کوییک یاد بگیرید.
دلایل وجود تفاوت لهجه بریتیش و امریکن
بیایید نگاهی به گذشته بیندازیم تا منشأ این دو زبان را درک کنیم. لهجه بریتیش، همان‌طور که از نامش پیداست، در انگلستان شکل‌گرفته و توسط استعمارگران بریتانیایی به آمریکا آورده شد. اما با گذر زمان و تکامل جداگانه این دو زبان در هر منطقه، تفاوت‌هایی در واژگان و دستور زبان به وجود آمده است. تفاوت‌های بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی از ترکیبی از عوامل تاریخی، فرهنگی و اجتماعی ناشی می‌شود. جدایی جغرافیایی، الگوهای مهاجرت و تأثیرات محلی، به تنوع واژگان، تلفظ و نحوهای متفاوت زبانی کمک کرده‌اند. انقلاب آمریکا و نیز تفاوت نظام‌ها در اروپا این تفاوت‌ها را بیشتر تقویت کرده‌اند. زبان به‌عنوان یک موجود زنده، همچنان در حال تکامل است و این دو نوع پرانرژی و محبوب را شکل می‌دهد.
انگلیسی آمریکایی در واقع قدیمی‌تر است. این در مورد تاریخچه زبان است و نه تاریخچه ایجاد یک کشور. وگرنه همه می‌دانند که آمریکا در مقابل بریتانیا کشوری نوظهور محسوب می‌شود. هنگامی که اولین مهاجران از انگلستان به سمت آمریکا حرکت کردند، زبان رایج آن زمان را با خود به آنجا بردند که بر اساس چیزی به نام گفتار روتیک (زمانی که صدای r را در یک کلمه تلفظ می‌کنید) بود. در همین حال، در شهرهای ثروتمند جنوبی بریتانیا، مردم طبقات بالاتر به دنبال راهی بودن تا خود را از دیگران متمایز کنند؛ بنابراین آنها شروع به تغییر گفتار روتیک خود به صدای آرام “R” کردند و کلماتی مانند زمستان را به شکل “win-tuh” به‌جای “win-terr” تلفظ می‌کردند. البته، این گروه شروع به اثرگذاری بر بقیه کردند و همه می‌خواستند از آنها تقلید کنند؛ بنابراین این شیوه جدید صحبت که مردم بریتانیا اکنون به‌عنوان لهجه بریتیش از آن استفاده می‌کنند، در بقیه جنوب انگلستان گسترش یافت. این دلیلی است که توضیح می‌دهد، چرا بسیاری از مکان‌های خارج از جنوب انگلستان هنوز تلفظ روتیک را به‌عنوان بخشی از لهجه‌های منطقه‌ای خود دارند.
انگلیسی بریتانیایی بیشتر شبیه زبان فرانسوی است. زبان فرانسه بیشتر از آن چیزی که انگلیسی‌زبانان قبول دارند بر زبان انگلیسی تأثیر گذاشته است. اولین‌بار زمانی بود که ویلیام فاتح در قرن یازدهم به بریتانیا حمله کرد، فرانسوی نورمن را با خود به انگلستان آورد. سپس آن را به یک‌زبان طبقه بالا تبدیل کرد که در مدارس، دادگاه‌ها، دانشگاه‌ها و طبقات بالا از آن استفاده می‌شد. این زبان نتوانست جایگاه خود را ثابت کند. بلکه در عوض به زبان انگلیسی میانه تکامل یافت که ترکیبی از همه تأثیرات زبانی در آن زمان بود. دومین بار در طول دهه 1700 بود، زمانی که در بریتانیا استفاده از کلمات و املای سبک فرانسوی بسیار مرسوم شد. البته، آمریکایی ها قبلاً زندگی خود با زبان انگلیسی را در آن سوی اقیانوس اطلس آغاز کرده بود و اصلاً در این روند تغییرات شرکت نکردند. به همین دلیل است که انگلیسی بریتانیایی شباهت‌های زبانی بیشتری به فرانسوی نسبت به انگلیسی آمریکایی دارد.
فرهنگ لغت آمریکایی و انگلیسی بسیار متفاوت است؛ زیرا آنها توسط دو نویسنده بسیار متفاوت با دو دیدگاه بسیار متفاوت در مورد زبان گردآوری شده‌اند: فرهنگ لغت بریتانیا توسط محققانی از لندن که می‌خواستند فقط همه چیزهای شناخته شده را جمع‌آوری کنند، گردآوری شده است. درحالی‌که لغت‌نامه آمریکایی توسط فرهنگ‌نویسی به نام نواه وبستر ساخته شده است. وبستر می‌خواست که املای آمریکایی نه‌تنها ساده‌تر باشد، بلکه متفاوت از املای بریتانیا باشد، به‌عنوان راهی که آمریکا استقلال خود را از حکومت سابق بریتانیا نشان می‌دهد. او حرف u را از کلماتی مانند “Colour” و “Hounor “که از نفوذ فرانسه در انگلیس ایجاد شده بود، حذف کرد تا در عوض آنها را “Color” و “Honor” کند. او همین کار را با کلماتی که به “-ise” ختم می‌شوند انجام داد تا آنها را به “-ize” تبدیل کند؛ زیرا فکر می‌کرد املای انگلیسی آمریکایی باید نحوه بیان آن را منعکس کند، به‌علاوه اینکه حرف z را برای نوشتار جالب‌تر می‌دانست.
تفاوت لهجه امریکن و بریتیش در تلفظ
زمانی که صحبت از تفاوت‌های لهجه امریکن و بریتیش می‌شود، بیشتر افراد به تفاوت‌های موجود در تلفظ فکر می‌کنند که کاملاً صحیح است. یکی از برترین تفاوت‌هایی که بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی وجود دارد، تلفظ است. قبل از ورود به تفاوت‌های تلفظ، باید به مسئله‌ای اشاره کنیم؛ ما می‌دانیم که هر دو ایالات متحده و پادشاهی بریتانیا بسیاری از لهجه‌ها و گویش‌های مختلف را در خود جای‌داده‌اند. به‌عبارت‌دیگر در هر کشور به زبان محلی‌شان صحبت می‌شود. پس طبیعی است که در این دو کشور با لهجه‌های بسیار متفاوت روبه‌رو شوید. در ادامه تفاوت‌های امریکن و بریتیش اکسنت را در تلفظ بخوانید:
صداهای هم‌خوان
وقتی یک فرد بریتانیایی صحبت می‌کند و سپس آن را با صحبت یک آمریکایی مقایسه می‌کنید، احتمالاً اولین چیزی که توجه شما را جلب می‌کند، تفاوت در تلفظ صدای “R” است. بیشتر لهجه‌های آمریکایی “rhotic” هستند درحالی‌که بیشتر لهجه‌های بریتانیایی “nonrhotic” هستند. این بدان معناست که بیشتر آمریکایی‌ها “R” را در برخی از سیلاب‌ها تلفظ می‌کنند درحالی‌که بیشتر بریتانیایی‌ها این کار را نمی‌کنند، مانند کلمه “number” (توسط یک صحبت کننده “nonrhotic” به‌عنوان “numbuh” تلفظ می‌شود). در انگلیسی آمریکایی، وقتی حرف “T” بعد از یک حرف صدادار بلند و پیش از یک حرف صدادار ضعیف می‌آید، صدای “t” به “d” تبدیل می‌شود. شما این را در کلماتی مانند “butter” ، “water” و “tomato” خواهید شنید. از سوی دیگر، در انگلیسی بریتانیایی استاندار، “T” در این کلمات مثل یک‌صدای “t” معمولی خواهد بود.
حروف صدادار
علاوه بر هم‌خوان‌ها، برخی از حروف صدادار در زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی بسیار متفاوت هستند. آمریکایی‌ها تمایل دارند واژگان را با تأکید بیشتری بر حروف صدادار تلفظ کنند، درحالی‌که لهجه بریتانیایی توسط نحوه تأکید بر حروف بی‌صدا مشخص می‌شود. انگلیسی بریتانیایی اغلب به‌وسیله روش‌هایی که سخنران بر حروف بی‌صدا تأکید می‌کند و نحوه تلفظ حروف صدادار مشخص می‌شود. در ادامه برخی از اصلی‌ترین تفاوت‌ها را بررسی می‌کنیم.
/ɒ/ در برابر /ɑ/
در انگلیسی بریتانیایی، کلماتی مانند”dog”، “Stop” و “pot” با صدای /ɒ/ تلفظ می‌شوند که با دهان کمی گرد استفاده می‌شود؛ این یک “حرف صدادار باز و گرد مدور” است. در انگلیسی آمریکایی، صدای /ɑ/ (حرف صدادار کوتاه “o”) یک “صدای باز و بدون گردی و طولانی” است: دهان گرد نیست و کمی بیشتر باز است.
/ƏU/ در برابر /oʊ/
در انگلیسی بریتانیایی، /ƏU/ یک دیفتونگ (Diphthongs) است، به این معنی که از دو صدا ترکیب شده است. به‌عبارت‌دیگر دهان وضعیت خود را هنگام تلفظ “o” بریتانیایی تغییر می‌دهد. این صدا از مرکز دهان شروع می‌شود. اما در لهجه آمریکایی، /oʊ/ که همچنان یک دیفتونگ است، اما از عقب دهان شروع می‌شود؛ لب‌ها و زبان برای این صدا بسیار تنش دارند. شما این صداها را در کلماتی مانند “go” ، “slow” و “quote” خواهید یافت.
لحن و تأکید
در زبان انگلیسی بریتانیایی، استفاده از نغمه‌های بیشتر، در سخنرانی رایج است. همچنین، آمریکایی‌ها تمایل دارند روی نخستین هم‌واژه (syllable) تأکید کنند، درحالی‌که بریتانیایی‌ها اغلب بر روی دومین هم‌واژه تأکید می‌کنند. ملودی انگلیسی و آمریکایی کاملاً متفاوت است، اگرچه ساختار گفتار بسیار شبیه به هم است. مشخص‌ترین تفاوت، تمایل بریتانیایی‌ها به استفاده از لحن صعودی و نزولی است که نقطه تأکید را با بلندی صدا نشان می‌دهند. درحالی‌که در لهجه آمریکایی، لحن‌های صعودی بیشتر رایج هستند.
در ادامه تعدادی از کلمات انگلیسی همراه تلفظ با لهجه‌های بریتیش و امریکن را ببینید:
missile
- American: [mis–uhl]
- British: [mis-ahyl]
mall
- American: [mawl]
- British: [mal]
advertisement
- American: [ad-ver-tahyz-muhnt]
- British: [ad-vur-tis-muhnt]
zebra
- American: [zee-bruh]
- British: [zeb-ruh]
baboon
- American: [ba-boon]
- British: [buh–boon]
dynasty
- American: [dahy-nuh-stee]
- British: [din–uh-stee]
schedule
- American: [skej-ool or skej-oo-uhl]
- British: [shed-yool or shej-ool]
sloth
- American: [slawth]
- British: [slohth]
figure
- American: [fig-yer]
- British: [fig-er]
انگلیسی بریتیش و انگلیسی امریکن با واژگان متفاوت
یک حوزه دیگر که انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی در آن تفاوت دارند، واژگان است. به‌عنوان‌مثال، در آمریکا، آسانسور را “elevator” می‌نامیم، درحالی‌که در انگلیسی بریتانیایی “lift” استفاده می‌شود. آمریکایی‌ها به “movies” می‌روند، درحالی‌که بریتانیایی‌ها مانند ما به سینما (Cinema) می‌روند. در مورداستفاده از “fries” در مقابل “chips” و “chips” در مقابل “crisps” این تفاوت‌ها به اوج خود می‌رسند. به‌علاوه، تعدادی از کلمات و عبارات منحصربه‌فرد در انگلیسی امریکن وجود دارد، مانند “truck” به‌جای “lorry” و “apartment” به‌جای “flat”. در مثالی دیگر به این موردتوجه کنید: انگلیسی بریتانیایی از کلمه فوتبال (football) برای اشاره به ورزشی استفاده می‌کند که آمریکایی‌ها آن را با نام ساکر (soccer) می‌شناسند. برای ورزشی که آمریکایی‌ها با نام فوتبال (football) می‌شناسند، بریتانیایی‌ها از عبارت فوتبال آمریکایی (American football) استفاده می‌کنند.
در این جدول چند مثال دیگر از استفاده از دو واژه متفاوت برای اشاره به یک چیز آمده است:
| ترجمه فارسی | انگلیسی بریتیش | انگلیسی امریکن |
|---|---|---|
| چیپس | Chips | French fries, fries |
| پشمک | Candyfloss | Cotton candy |
| آپارتمان | Flat | Apartment |
| زباله | Rubbish | Garbage |
| بیسکویت | Biscuit | Cookie |
| پارکینگ | Car park | Parking lot |
| شلوار | Trousers | Pants |
|
پنجره اتومبیل |
Windscreen |
Windshield |
سرانجام، هر دو انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی کلماتی دارند که به طور اختصاصی استفاده می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، در انگلیسی آمریکایی کلماتی مانند “bayou” و “cleats” وجود دارند که معادل بریتانیایی ندارند. از سوی دیگر، انگلیسی بریتانیایی اصطلاحاتی مانند” bunce ” ، “niff “و “jiggery pokery” را بکار می‌برد که معادل آمریکایی واقعی ندارند.
انگلیسی امریکن و بریتیش با اصطلاحات متفاوت
وقتی به اصطلاحات پرکاربرد زبان انگلیسی نگاه می‌کنیم، می‌توانیم مثال‌های مشابهی را پیدا کنیم. گاهی اوقات، اصطلاحات عامیانه متفاوتی در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی برای اشاره به همان چیزها استفاده می‌شوند.
| تعریف | انگلیسی بریتیش | انگلیسی امریکن |
|---|---|---|
| A man | bloke | dude |
| Very good | ace | awesome |
| To chat | chinwag | shoot the breeze |
| An infantry soldier | squaddie | grunt |
| A toilet | loo | john |
| An anonymous man | John Smith | John Doe |
|
To waste time |
faff about |
lollygag |
املا کلمات متفاوت در انگلیسی بریتیش و امریکن
وقتی صحبت از تفاوت‌های املای انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی آمریکایی می‌شود، حتی بریتانیایی‌ها گهگاه گرفتار می‌شوند. تفاوت اصلی این است که انگلیسی بریتانیایی املای کلماتی را که از زبان‌های دیگر، عمدتاً فرانسوی و آلمانی جذب کرده است، حفظ می‌کند. درحالی‌که املای انگلیسی آمریکایی عمدتاً بر اساس نحوه شنیدن کلمه هنگام صحبت است. به‌طورکلی، اکثر کلمات انگلیسی در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی با هم یکسان هستند. بااین‌حال، الگوهایی در املای برخی کلمات وجود دارد که به تفاوت بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی اشاره دارد. در زیر تعدادی از نمونه‌های تفاوت املایی را که ممکن است با آنها مواجه شوید، فهرست کرده‌ایم:
-
استفاده از “our” بریتیش در مقابل “or” امریکن: مانند colour و color، armour و armor، flavour و flavor
- استفاده از “-ise یا -ize” بریتیش در مقابل “-ize” آ امریکن: مانند apologise و apologize، fantasise و fantasize، idolize و idolize
- استفاده از “-yse ” بریتیش در مقابل “-yze ” امریکن: مانند analyse و analyze، paralyse و paralyze
- دوباره آوردن L درگذشته فعل (بریتیش) در مقابل نگه‌داشتن L تکی (امریکن): مانند travelled و traveled، labelling و labeling
- استفاده از “-ence ” بریتیش در مقابل “-ense ” امریکن: مانند defence و defense
- استفاده از “-ogue ” بریتیش در مقابل “-og یا -ogue ” امریکن: مانند catalogue و catalog، dialogue و dialog
- استفاده از “-re “بریتیش در مقابل “-er” امریکن: مانند metre و meter، lustre و luster
علاوه بر این الگوهای معمول، در ادامه می‌توانید جدولی از این دسته از کلمات که املای متفاوت را دارند، ببینید.
| ترجمه فارسی | انگلیسی بریتیش | انگلیسی امریکن |
|---|---|---|
| رنگ | Colour | Color |
| فهمیدن | Realise | Realize |
| متر | Metre | Meter |
| آنالوگ | Analogue | Analog |
| هواپیما | Aeroplane | Airplane |
| دفاع | Defence | Defense |
| جنین | Foetus | Fetus |
| قضاوت | Judgement | Judgment |
| لغو شده | Cancelled | Canceled |
| جواهرات | Jewellery | Jewelry |
| برنامه | Programme | Program |
| خاکستری | grey | gray |
| لاستیک | tyre | tire |
| قالب | mould | mold |
| طعم | flavour |
flavor |
تفاوت‌های فرهنگی در لهجه‌های بریتیش و امریکن
مهم است توجه داشت که تفاوت‌های بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی نه‌تنها زبانی نیستند، بلکه فرهنگی نیز هستند. به‌عنوان‌مثال، آمریکایی‌ها تمایل دارند در ارتباطاتشان مستقیم و مختصر باشند، درحالی‌که بریتانیایی‌ها ارزش ادب و دیپلماسی را می‌پسندند. درک این جزئیات فرهنگی برای ارتباطات مؤثر در فرایند ارتباطات بسیار حیاتی است.
دستور زبان متفاوت در انگلیسی بریتانیا با انگلیسی آمریکا
تعدادی تفاوت دستوری در میان این دو لهجه وجود دارد:
در برخی از موارد، حروف اضافه مورداستفاده برای بیان زمان متفاوت است؛ به‌عنوان‌مثال، “on the weekend” در آمریکایی و “at the weekend” در بریتانیایی.
- American: I’ll see you on the weekend.
- British: I’ll see you at the weekend.
در انگلیسی آمریکایی، اغلب از گذشته ساده به‌جای حال کامل استفاده می‌شود. در انگلیسی بریتانیایی، زمان حال کامل بیشتر مورداستفاده قرار می‌گیرد.
- American: I just ate.
- British: I’ve just eaten.
در زبان انگلیسی امریکن، برای ارائه پیشنهادها می‌توان از “can” استفاده کرد، درحالی‌که در بریتانیایی از “should” یا “shall” استفاده می‌شود.
- American: Can I get you something to drink?
- British: Shall I get you something to drink?
در زبان انگلیسی آمریکایی از “gotten” استفاده می‌شود، درحالی‌که در بریتیش از “got” استفاده می‌شود.
- American: I’ve gotten sick every Christmas since I was 10
- British: I’ve got sick every Christmas since I was 10
در زبان انگلیسی آمریکایی از “will” برای بیان طرح‌های آینده استفاده می‌شود، درحالی‌که در بریتیش از “shall” استفاده می‌شود.
- American: I will be there at eight o’clock.
- British: I shall be there at eight o’clock.
در برخی موارد، تفاوت‌هایی در استفاده از اصطلاحات معنایی مانند “collective nouns” وجود دارد.
- American: The band is breaking up.
- British: The band is/are breaking up.
بریتیش انگلیش یا امریکن انگلیش، کدام محبوب‌تر است؟
رقابت محبوبیت بین اکسنت‌های بریتیش و امریکایی مسئله‌ای پیچیده است. اکسنت‌های بریتیش، به‌ویژه تلفظ دریافت‌شده و نسخه‌های مختلف مناطقی، به دلیل نقش آنها در رسانه‌ها، ادبیات و علم، اعتبار تاریخی دارند. از طرف دیگر، اکسنت‌های امریکایی از طریق تأثیر هالیوود، موسیقی و تجارت بین‌المللی شهرت جهانی پیدا کرده‌اند. محبوبیت ممکن است بر اساس تماس و ترجیحات شخصی متفاوت باشد، اما هر دو اکسنت اثری برجسته روی صحنه جهانی گذاشته‌اند.
انگلیسی امریکن و انگلیسی بریتیش، کدام بهتر است؟
در نهایت، جستجوی تفاوت‌های بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی ممکن است مشکل باشد، اما همچنین بسیار جالب است. با درک این جزئیات، می‌توانیم بهتر تنوع زبان‌ها و فرهنگ‌های جهان را بفهمیم. تعیین اینکه یادگیری بریتیش یا امریکن انگلیسی آسان‌تر است، کار آسانی نیست. این بستگی به عوامل مختلفی مانند زبان مادری، تماس با محتوای رسانه‌ای و تمایلات زبانی دارد. زبان‌آموزانی که تجربه‌ی زبانی آنها بیشتر با بریتیش انگلیسی هماهنگ است، ممکن است ویژگی‌های آن را قابل‌فهم‌تر بیابند، درحالی‌که کسانی که در محیط رسانه‌های آمریکایی غرق هستند، به سمت امریکن انگلیسی جلب شده‌اند. در نهایت، تصمیم به عهده‌ی زبان‌آموز و سفر یادگیری منحصربه‌فرد آن است.
به گفته‌ی نظرسنجی انجام شده توسط EF Education First، بریتیش انگلیسی معمولاً به دلیل اکسنت‌ها و گویش‌های مختلفش، دشوارتر از امریکن انگلیسی به شمار می‌آید.
فراموش نکنید فقط از یکی از شیوه‌های نوشتن انگلیسی امریکن یا بریتیش را استفاده کنید.
در نگارش آکادمیک فقط از یک مورداستفاده کنید. در مقالات یا سایر نوشته‌های رسمی و علمی خود، مهم است که یک استایل خاص انگلیسی را به کار ببرید. اگر در حال نوشتن پایان‌نامه، مقاله تحقیقی یا مقاله علمی هستید، رعایت قوانین یک استایل خاص از نگارش، ضروری است تا اطمینان حاصل شود که کار شما معتبر، ساختارمند و آسان است. انتخاب درست استایل نوشتاری انگلیسی برای موفقیت علمی بسیار حائز اهمیت است. با پیروی از قوانین یک استایل خاص، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که کار شما سازمان‌یافته، آسان، قابل‌فهم و قابل‌اعتماد است. به یاد داشته باشید که از راهنمای استایل مورد توصیه توسط استاد یا مؤسسه خود استفاده کنید و همیشه ارجاعات و قالب‌بندی خود را دوباره بررسی کنید تا از وجود هرگونه اشتباهی جلوگیری شود.
لهجه بریتیش و امریکن را با موسسه کوییک یاد بگیرید.
باتوجه‌به هرآنچه که در مورد لهجه امریکن و بریتیش به شما گفتیم؛ زبان انگلیسی می‌تواند بسیار تغییر کند زمانی که از لندن به نیویورک بروید. ما تنها به تعدادی از این تفاوت‌ها پرداختیم و هنوز هم بسیاری از تفاوت‌های دیگر وجود دارد. اما یک چیز حتمی است، ازاین‌پس هر بار یک کلمه یا عبارت جدید را بررسی می‌کنید، احتمالاً از خود در مورد امریکن یا بریتیش بودن آن سؤال خواهید کرد؛ چه‌بسا یک تفاوت جدید در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی را نیز کشف کنید که حتی از آن هم پیش‌ازاین مطلع نبوده‌اید! یادگیری هر زبانی با چالش‌هایی همراه است، بسیاری اکسنت بریتیش را دشوار می‌دانند؛ درحالی‌که برخی یادگیرندگان ابتدا با پیچیدگی‌های این لهجه مواجه می‌شوند، اما کم‌کم به درک لذت و موفقیت در استفاده از این لهجه می‌رسند. به همین ترتیب، مسلط‌شدن بر پیچیدگی‌های یک لهجه آمریکایی درهای ارتباط با رسانه‌های آمریکایی و ارتباط با گویندگان متنوع را باز می‌کند. به طور اساسی، هدف یادگیری انگلیسی بریتانیایی یا آمریکایی، فراهم‌کردن ارتباطات مؤثر در مقیاس جهانی است.
پس اگر هدف شما یادگیری زبان انگلیسی از سطحی مبتدی تا سطحی پیشرفته است، موسسه تخصصی زبان کوییک توانایی آموزش و همراهی شما را دارد. این آموزشگاه تخصصی زبان با همراهی اساتید مجرب و منابع به‌روز می‌تواند شما را در یادگیری لهجه موردعلاقه‌تان همراهی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران متخصص کوییک تماس بگیرید.
مطالب مرتبط
این نوشته چقدر مفید بود؟
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 5 میانگین: 5]
آدرس
شعبه مرکزی (اقدسیه): تهران، اقدسیه (موحد دانش)، روبهروی سفارت چین، نبش خیابان بوستان، پلاک ۶۶، واحد ۳ و ۶
شعبه شهرک غرب: تهران، بلوار دادمان، بین خیابان استاد شجریان (فلامک) و گل افشان، پلاک ۳۸ طبقه سوم
مارا در شبکه اجتماعی دنبال کنید:
جدیدترین مطالب
ساختار موازی در انگلیسیمی 12, 2024 - 09:21- تافل برای مهاجرتمی 9, 2024 - 11:09
- خواندن آیلتس در منزلمی 7, 2024 - 09:39
- تفاوت لهجه بریتیش و امریکنمی 5, 2024 - 09:24
- زمان برگزاری آزمون تافلمی 2, 2024 - 09:44
