Will و be going to هر دو برای صحبت درباره آینده استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌هایی دارند. Will معمولاً برای تصمیمات ناگهانی، پیشبینیهای بدون شواهد قطعی و پیشنهادات به کار می‌رود، مثل I will help you (کمکت میکنم). در مقابل، be going to برای برنامه‌های از پیش تعیین‌شده و پیشبینیهایی که بر اساس شواهد هستند استفاده میشود.
مثل Look at the clouds! It’s going to rain (به ابرها نگاه کن! باران می‌بارد). به‌طور خلاصه، اگر چیزی را همان لحظه تصمیم گرفتید، از will استفاده کنید، ولی اگر از قبل برنامه‌ریزی کرده‌اید یا نشانه‌ای برای وقوع آن دارید، be going to مناسب‌تر است.
کاربرد will در جملات
Will یک فعل کمکی است که برای صحبت درباره آینده در موقعیت‌های مختلف استفاده میشود. اولین کاربرد آن برای تصمیمات لحظهای است، یعنی زمانی که در همان لحظه بدون برنامه‌ریزی قبلی تصمیمی می‌گیریم، مثل وقتی کسی درخواست کمک می‌کند و ما بلافاصله می‌گوییم I will help you (کمکت میکنم). دومین کاربرد برای پیشبینی آینده بدون داشتن شواهد قطعی است، مانند It will be sunny tomorrow (فردا هوا آفتابی خواهد بود).
سومین مورد برای وعده‌ها، پیشنهادات و درخواست‌های مودبانه است، مثل I will call you later (بعداً بهت زنگ می‌زنم). همچنین، از will در جملات شرطی نوع اول برای صحبت درباره نتایج احتمالی استفاده میشود، مثل If you study hard, you will pass the exam ( اگر سخت درس بخوانی، در امتحان قبول می‌شوی)
چهار مثال از کاربرد will برای شما گفته‌ایم تا کاربرد will در جملات برای شما شفاف تر شود:
- I will bring you some water. (برایت کمی آب می‌آورم.) تصمیم لحظهای
- She will be famous one day. (او روزی مشهور خواهد شد.) پیشبینی بدون شواهد قطعی
- Don’t worry, I will help you with your homework. (نگران نباش، در انجام تکالیفت کمکت میکنم.) وعده یا پیشنهاد
- If you don’t hurry, you will miss the bus. (اگر عجله نکنی، اتوبوس را از دست خواهی داد.) جمله شرطی نوع اول
کاربرد be going to در جملات
Be going to یک ساختار مهم در زبان انگلیسی برای صحبت درباره آینده است و معمولاً در دو موقعیت خاص استفاده میشود. اولین کاربرد آن برای بیان برنامه‌های از پیش تعیین‌شده است، یعنی وقتی که قبل از لحظه صحبت، درباره انجام کاری تصمیم گرفته‌ایم، مثل I am going to visit my grandmother next week (هفته آینده به دیدن مادربزرگم می‌روم).
دومین کاربرد برای پیشبینی آینده بر اساس شواهد موجود است، یعنی وقتی که نشانه‌هایی واضح از وقوع یک اتفاق داریم، مانند Look at those dark clouds! It is going to rain (به آن ابرهای تیره نگاه کن! باران می‌بارد). این تفاوت را باید در نظر گرفت که be going to بیشتر روی قصد و شواهد تکیه دارد، درحالی‌که will برای پیشبینیهای کلی یا تصمیمات لحظهای به کار می‌رود.
مثال های زیر برای درک بهتر کاربرد be going to در جملات است:
- I am going to start a new job next month. (ماه آینده یک شغل جدید را شروع خواهم کرد.) برنامه از پیش تعیین‌شده
- They are going to buy a house soon. (آن‌ها به‌زودی یک خانه خواهند خرید.) برنامه‌ریزی قبلی
- Look at the sky! It’s going to storm. (به آسمان نگاه کن! طوفان خواهد شد.) پیشبینی بر اساس شواهد
- She is going to have a baby in three months. (او سه ماه دیگر بچه‌دار میشود.) اتفاقی که از قبل مشخص شده است
بررسی گرامری will در جملات آینده
Will یک فعل کمکی مدال است که برای ساختن جملات آینده در زبان انگلیسی استفاده میشود. از نظر گرامری، ساختار جملات آینده با will به شکل )فاعل + will + فعل ساده (Base Form) + بقیه جمله است.( Will به خودی خود تغییر نمی‌کند و در تمامی فاعل‌ها یکسان به کار می‌رود، یعنی برای I, you, he, she, it, we, they همیشه will ثابت است، برخلاف افعال کمکی دیگر که ممکن است با فاعل تغییر کنند.
در جملات منفی، کافی است not را بعد از will اضافه کنیم، یعنی will not که شکل کوتاه‌شده آن won’t است، مثلاً I will not (won’t) go to the party (من به مهمانی نخواهم رفت). در جملات سوالی، will به ابتدای جمله می‌آید و ساختار آن Will + فاعل + فعل ساده + بقیه جمله؟ خواهد بود، مانند Will you help me? (آیا به من کمک خواهی کرد؟).
Will همیشه همراه با شکل ساده فعل می‌آید و نباید با to همراه شود، یعنی جمله‌ای مثل I will to go اشتباه است و باید گفت I will go. همچنین، از will در جملات شرطی نوع اول برای بیان نتایج محتمل آینده استفاده میشود، مثل If you study hard, you will pass the exam (اگر سخت درس بخوانی، در امتحان قبول خواهی شد).
بررسی گرامری be going to در جملات آینده
Be going to یک ساختار گرامری رایج در زبان انگلیسی برای بیان آینده است که معمولاً در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که یا برنامه‌ریزی قبلی برای انجام کاری داریم یا نشانه‌هایی وجود دارد که اتفاقی در آینده رخ خواهد داد. از نظر گرامری، این ساختار از سه بخش تشکیل شده است: فاعل + فعل to be (am/is/are) + going to + فعل ساده (Base Form) + بقیه جمله.
فعل to be باید با فاعل مطابقت داشته باشد، یعنی برای I از am، برای he, she, it از is و برای we, you, they از are استفاده می‌کنیم، مانند She is going to travel next week (او هفته آینده سفر خواهد کرد). در جملات منفی، not بعد از فعل to be قرار می‌گیرد، یعنی فاعل + to be + not + going to + فعل ساده، مثل He is not (isn’t) going to buy a car (او قصد خرید ماشین ندارد).
در جملات سوالی، فعل to be به ابتدای جمله می‌آید و ساختار آن to be + فاعل + going to + فعل ساده + بقیه جمله؟ خواهد بود، مانند Are they going to watch the movie? (آیا آن‌ها قصد دارند فیلم را ببینند؟). برخلاف will که برای تصمیمات لحظهای و پیشبینیهای بدون شواهد به کار می‌رود، be going to برای برنامه‌های از پیش تعیین‌شده و پیشبینیهای مبتنی بر شواهد استفاده میشود.
مقایسه will و be going to در انگلیسی
Will و be going to هر دو برای صحبت درباره آینده در زبان انگلیسی استفاده می‌شوند، اما تفاوتهای مهمی در کاربرد آن‌ها وجود دارد. Will معمولاً برای تصمیمات لحظهای، پیشبینیهای کلی بدون شواهد واضح و وعده‌ها یا پیشنهادها به کار می‌رود.
به عنوان مثال، اگر در لحظه تصمیم بگیریم که در را برای کسی باز کنیم، می‌گوییم I will open the door. از طرف دیگر، be going to برای برنامه‌هایی که از قبل تعیین شدهاند و پیشبینیهایی که بر اساس شواهد موجود هستند استفاده میشود. مثلاً اگر ابرهای سیاه در آسمان ببینیم و انتظار داشته باشیم باران ببارد، می‌گوییم It is going to rain. این تفاوت در موقعیت‌های مختلف اهمیت زیادی دارد، زیرا استفاده نادرست از آن‌ها ممکن است باعث تغییر در مفهوم جمله شود.
| معیار مقایسه | Will | Be Going To |
|---|---|---|
| کاربرد اصلی | تصمیمات لحظهای، پیشبینیهای کلی، پیشنهادها و وعده‌ها | برنامه‌ریزی‌های قبلی و پیشبینیهای مبتنی بر شواهد |
| ساختار گرامری | فاعل + will + فعل ساده + بقیه جمله | فاعل + am/is/are + going to + فعل ساده + بقیه جمله |
| تصمیمات لحظهای | I forgot to call Sarah. I will call her now فراموش کردم به سارا زنگ بزنم. الان به او زنگ می‌زنم. | I am going to call Sarah at 7 because we planned it earlier. قرار است ساعت ۷ به سارا زنگ بزنم چون قبلاً برنامه‌اش را ریخته‌ایم. |
| پیشبینی بدون شواهد قطعی | I think she will be late. فکر میکنم او دیر خواهد کرد. | Look at the sky! It’s going to rain. به آسمان نگاه کن! باران خواهد بارید. |
| وعده و پیشنهاد | I will help you with your homework. (به تو در انجام تکالیفت کمک خواهم کرد.) | در این کاربرد be going to استفاده نمی‌شود. |
| برنامه‌ریزی قبلی | I will visit my grandma someday. (یک روزی مادربزرگم را خواهم دید.) (نامشخص و بدون برنامه قبلی) | I am going to visit my grandma next Saturday. (شنبه آینده به دیدن مادربزرگم می‌روم.) (برنامه‌ریزی‌شده است.) |
| سوالات آینده | Will you join us for dinner? (آیا برای شام به ما ملحق می‌شوی؟) (پیشنهاد یا درخواست مودبانه) | Are you going to join us for dinner? (آیا قصد داری به ما برای شام ملحق شوی؟) (از قبل تصمیم گرفته شده است؟) |
| جمله منفی | She will not (won’t) attend the meeting. او در جلسه شرکت نخواهد کرد. | She is not (isn’t) going to attend the meeting. او قصد ندارد در جلسه شرکت کند. |
کاربرد will و be going to در مکالمات روزمره
در مکالمات روزمره، will و be going to برای صحبت درباره آینده استفاده می‌شوند، اما کاربرد آن‌ها متفاوت است. Will بیشتر برای تصمیمات لحظهای، پیشنهادها، وعده‌ها، درخواست‌های مودبانه و پیشبینیهای کلی که بر اساس شواهد خاصی نیستند، استفاده میشود.
مثلاً وقتی کسی می‌گوید که تشنه است، ممکن است در همان لحظه بگوییم I will get you some water (برایت آب می‌آورم)، که نشان‌دهنده یک تصمیم ناگهانی است. همچنین از will برای پیشنهاد یا قول دادن استفاده می‌کنیم، مانند I will help you with your homework (در انجام تکالیفت کمکت میکنم).
در مقابل، be going to برای موقعیت‌هایی به کار می‌رود که یک برنامه یا تصمیم از قبل گرفته شده باشد یا پیشبینی بر اساس شواهد مشخص باشد. مثلاً اگر از قبل تصمیم گرفته‌ایم که فردا به سفر برویم، می‌گوییم I am going to travel tomorrow (فردا قصد سفر دارم).
همچنین اگر ببینیم که آسمان ابری و هوا طوفانی است، می‌توانیم بگوییم It is going to rain (باران خواهد بارید)، چون نشانه‌های واضحی برای این پیشبینی داریم. حالا برای درک بهتر، به جدول زیر نگاه کنید:
| مثال | معنی جمله | توضیح کاربرد |
|---|---|---|
| I will call you later. | بعداً به تو زنگ می‌زنم. | تصمیم لحظهای، بدون برنامه‌ریزی قبلی |
| She will be a great doctor. | او دکتر خیلی خوبی خواهد شد. | پیشبینی بدون شواهد قطعی |
| I will help you clean the house. | در تمیز کردن خانه کمکت میکنم. | پیشنهاد کمک به دیگران |
| Will you pass me the salt? | لطفاً نمک را به من می‌دهی؟ | درخواست مودبانه |
| I think they will win the match. | فکر میکنم آن‌ها بازی را ببرند. | حدس و پیشبینی بدون شواهد مشخص |
| We will go to the mall this weekend. | آخر این هفته به مرکز خرید می‌رویم. | تصمیمی که در لحظه گرفته شده است |
| Don’t worry, I will take care of it. | نگران نباش، من رسیدگی میکنم. | قول دادن و اطمینان دادن |
| I will bring some drinks for the party. | برای مهمانی چند نوشیدنی می‌آورم. | پیشنهاد داوطلبانه |
| Maybe I will visit my cousin next week. | شاید هفته آینده به دیدن پسرعمویم بروم. | تصمیم غیرقطعی درباره آینده |
| It will be cold tomorrow. | فردا هوا سرد خواهد شد. | پیشبینی کلی درباره آب‌وهوا بدون شواهد خاص |
| I am going to study tonight. | امشب درس خواهم خواند. | برنامه‌ریزی قبلی برای آینده |
| Look at those clouds! It is going to rain. | به آن ابرها نگاه کن! باران خواهد بارید. | پیشبینی بر اساس شواهد مشخص |
| She is going to buy a new phone. | او قصد دارد یک گوشی جدید بخرد. | تصمیم قبلی و برنامه‌ریزی‌شده |
| They are going to visit their grandparents this weekend. | آن‌ها این آخر هفته به دیدن پدربزرگ و مادربزرگشان می‌روند. | یک برنامه از قبل تعیین‌شده |
| I am going to learn Spanish next year. | سال آینده قصد دارم اسپانیایی یاد بگیرم. | تصمیمی که از قبل گرفته شده است |
| Be careful! You are going to fall. | مراقب باش! می‌افتی. | پیشبینی بر اساس نشانه‌های واضح |
| She is going to have a baby soon. | او به‌زودی بچه‌دار میشود. | رویدادی که نشانه‌های آن مشخص است |
| We are going to move to a new house next month. | ماه آینده به یک خانه جدید نقل مکان می‌کنیم. | برنامه‌ریزی از قبل انجام شده |
| He is going to fail the test. | او در امتحان رد خواهد شد. | پیشبینی بر اساس اطلاعات قبلی (مثلاً درس نخوانده است) |
| They are going to have a party tomorrow night. | آن‌ها فردا شب مهمانی خواهند داشت. | رویدادی که از قبل برنامه‌ریزی شده است |
خلاصه مقاله
Will و be going to هر دو برای صحبت درباره آینده استفاده می‌شوند، اما کاربردهای متفاوتی دارند. Will برای تصمیمات لحظهای، پیشبینیهای بدون شواهد قطعی، وعده‌ها و پیشنهادات به کار می‌رود، در حالی که be going to برای برنامه‌ریزی‌های قبلی و پیشبینیهایی که بر اساس شواهد هستند استفاده میشود. به طور کلی، اگر تصمیمی لحظهای گرفته‌اید، از will استفاده کنید، اما اگر برنامه‌ریزی قبلی دارید یا نشانه‌هایی از وقوع یک اتفاق دارید، be going to مناسب‌تر است.
سوالات متداول
چگونه be going to را در جملات روزانه به کار ببریم؟
برای استفاده از be going to در جملات روزانه، از آن برای بیان برنامهها، تصمیمات از پیشگرفتهشده یا پیشبینیهای آینده استفاده می‌کنیم. ساختار جمله به این صورت است: مفعول + am/are/is + going to + فعل اصلی. مثلاً I’m going to visit my friend tomorrow (من فردا قصد دارم به دوستم سر بزنم) یا She’s going to start a new job next month (او ماه آینده یک شغل جدید شروع می‌کند). این ساختار بیشتر برای زمانی که کاری را از قبل برنامه‌ریزی کرده‌ایم یا به طور طبیعی انتظار داریم در آینده انجام دهیم، کاربرد دارد.
چگونه will و be going to را در آزمونهای زبان به درستی به کار ببریم؟
در آزمونهای زبان، استفاده از will و be going to بستگی به نوع موقعیت و معنای جمله دارد. از will برای بیان تصمیمات لحظهای، پیشبینیها، پیشنهادات یا درخواستها استفاده میشود، مانند I think it will rain tomorrow (فکر میکنم فردا باران بیافتد). از be going to برای بیان برنامهها و تصمیمات از پیشگرفتهشده یا پیشبینیهایی که بر اساس شواهد فعلی هستند، استفاده میشود، مانند She is going to study abroad next year (او سال آینده قصد دارد به خارج از کشور تحصیل کند). در آزمونها، مهم است که بدانید will برای پیشبینیهای بدون شواهد و be going to برای برنامهریزیها و پیشبینیهای مبتنی بر شواهد مناسب است.
چگونه با یادگیری تفاوت will و be going to روانتر صحبت کنیم؟
برای روانتر صحبت کردن با استفاده از تفاوتهای will و be going to، باید به کاربردهای مختلف این دو توجه کنید. Will بیشتر برای بیان تصمیمات فوری، پیشنهادات یا پیشبینیهایی که شواهد محکمی ندارند، استفاده میشود. به عنوان مثال، وقتی تصمیمی سریع میگیرید یا پیشبینی میکنید که چیزی ممکن است اتفاق بیفتد، از will استفاده میکنید. از طرف دیگر، be going to برای بیان برنامهها یا پیشبینیهایی است که بر اساس شواهد فعلی یا تصمیمات از پیشگرفتهشده ساخته شدهاند. اگر بتوانید این تفاوتها را در مکالمات روزمره در نظر بگیرید و به طور طبیعی از هر کدام در موقعیت مناسب استفاده کنید، نه تنها به درستی تفاوتها را درک میکنید، بلکه باعث میشود گفتار شما طبیعیتر و روانتر شود.
مطالب مرتبط
این نوشته چقدر مفید بود؟
برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]
آدرس
شعبه اقدسیه: تهران، اقدسیه (موحد دانش)، روبهروی سفارت چین، نبش خیابان بوستان، پلاک ۶۶، واحد ۳ و ۶
شعبه شهرک غرب: تهران، بلوار دادمان، بین خیابان استاد شجریان (فلامک) و گلسا، پلاک ۳۸ طبقه سوم
مارا در شبکه اجتماعی دنبال کنید:
جدیدترین مطالب
- نمونه سوالات آزمون GMAT + پاسخ تشریحیآوریل 27, 2025 - 10:12
مقایسه آزمون TOEIC با سایر آزمونهای بین المللیآوریل 24, 2025 - 10:32- وسایل هتل به انگلیسیآوریل 22, 2025 - 20:18
- وسایل آشپزخانه به انگلیسیآوریل 22, 2025 - 18:41
- وسایل اتاق خواب به انگلیسیآوریل 22, 2025 - 18:26
